Claude Nobs konuklarını bugün hâlâ bizzat kendisi karşılıyor, onları sahneye kendisi davet ediyor, yıllar içinde kendi biriktirdiği eserler ve gelen armağanlarla bir müzeye dönüşmüş şalesinde onları ağırlıyor, mesleğinden kaynaklanan mutfağa olan merakı ve iyi yiyeceklere düşkünlüğü bugün de devam ediyor. Nitekim kaymaklı Türk yoğurdunu havyardan üstün tuttuğunu söylüyor, konuklara ikram ettiği çerez de sıradan yerfıstığı ya da Avrupa'nın hemen tamamında satılan İran fıstığı değil, taptaze Antep fıstığı. Montreux Caz Festivali'nin bu küçük kasabaya getirdiği şölen atmosferini İstanbul festivallerinin yaratması kolay değil. Nüfusu 10 milyonun üzerinde olduğu hesaplanan bir megakentte bir değil, aynı anda birkaç festival bile o dev şehrin içinde kaybolup gidiyor. Ama 20 bin nüfuslu Montrö ve benzeri küçük kent ve kasabalarda festivaller gerçek halk şölenlerine dönüşüyor. Doğrusu festival zamanı Montrö'de kültür etkinliklerinin halkla bütünleşmesini gördükten sonra insan küçük kentlerde yaşayanlara gıpta etmiyor değil.