İşte Kuzey Kore'nin yasak fotoğrafları... Dış dünyaya kapalı olan Kuzey Kore'de, fotoğraf çekmek çoğu durumda yasak. Askerlerin, halkın fakirliğinin fotoğraflanması hükümetin getirdiği kanunlara göre yasak. Gizlice çekilen fotoğrafları ülke dışına çıkarmak ta bir o kadar zor. Her ne kadar ülkeyi terkederken hafıza kartlarına el konuluyor olsa da, Xiaolu Chu adlı fotoğrafçı, Kuzey Kore'de çektiği fotoğrafları ülke dışına çıkarmayı başarmış. İşte Xiaolu Chu'nun cep telefonuyla çektiği Kuzey Kore'nin yasak yüzü... Kuzey Kore'nin kapalı sınırlarının ardındaki yaşamı hayal bile etmek zor. Dünyanın en otoriter ülkelerinden olan Kuzey Kore, her türlü iletişimi yasaklayarak gizemini koruyor. Ülkeye çok az sayıda ziyaretçi geliyor ve yalnızca başkent Pyonyang'daki tespit edilmiş birkaç noktayı görmelerine müsaade ediliyor. Bu kapalı olma durumu, Kuzey Korelilerin herhangi bir yerde karşılaşılması hayli güç bir yaşam biçimini benimsemelerine yol açmış. Kuzey Kore'ye gazetecilerin elini-kolunu sallayarak girmesi yasak. Kimliğinde gazeteci yazan bir kimsenin turist olarak bile Kuzey Kore'ye girmesi imkansız. Yalnız Kuzey Kore İşçi Partisi yönetiminin izin verdiği gazeteciler kısa süreli seyahat gerçekleştirebilir. Ancak bu seyahatin de şartları var: mutlaka en az iki devlet görevlisi eşliğinde gerçekleşiyor; cep telefonu, GPS cihazları ve benzeri elektronik eşyalar ülkeye girmeden alınıyor, karşılığında geri dönerken geri alabilmeniz için kupon veriliyor; her yere serbest gitmek ve her yerde fotoğraf çekmek yasak. Bu yasaklar daha katı şekilde yabancı turistler için de geçerli. Kuzey Kore halkı devlet tarafından Songbun adlı sistemle kategorize ediliyor. 3 ana sınıf ve 51 kategoriye ayrılan her vatandaşla ilgili gizli dosya tutuluyor. Devlet bu sistemle vatandaşı politik olarak güvenilir ve riskli grubuna ayırıyor. Bu zaman söz konusu vatandaşın tüm şeceresi, sosyoekonomik geçmişi, Kore savaşındaki tutumu, dış dünyada her hangi yakınının, Güney Kore veya Çin'de akrabalarının olup-olmaması dikkate alınıyor. Devletin resmen varlığını kabul etmediği Songbun, eğitim ve çalışma hayatı için de belirleyici. Çünkü ülkede vatandaşın mesleğine de devlet karar veriyor ve bu karar verilirken Songbun puanı dikkate alınıyor. Puanı düşük olanlar daha ağır işlerde çalıştırılıyor, puanı yüksek olanlar ise üst düzey görevlere yükselebiliyor. Aynı şekilde, evlenmede ve ev sahibi olmada da Songbun sistemi en önemli etken. Kendisinden daha düşük puanlı biriyle evlenen kişinin kendisinin ve çocuğunun da puanı düşüyor. Bu nedenle insanlar en az kendi puan seviyesindeki kişilerle evlenmeye çalışıyor. Ülkede, konut satılmıyor. Konut, devlete ait. Çocuklar evlenene kadar aileleriyle yaşamak zorundalar. Evlenince çiftlere 30-50 metrekarelik küçük bir ev veriliyor ve bu zaman tabi ki yine de Songbun puanı dikkate alınıyor. Songbun sınıfında en düşük kategoride olanlar yaşamın zor olduğu yerlere sürülüyor ve sıkı denetim altında ağır işlere çalıştırılıyor. Çocuğu olan çiftler evlerinin büyütülmesi için başvuruda bulunuyor. En büyük evler 150 metrekare. Vergi veya kira bedeli yok, sadece 5 Euro civarında kullanım bedeli mevcut. Ancak üst sınıfa ait vatandaşlar için bu geçerli değil. Devlet sanatçıları, başarılı sporcular ev, araba, bedava benzin gibi imtiyazlara sahipler... İnsanlar çoğunlukla iş yerlerinden verilen aylık kuponlarla yaşıyor. Bu kuponlarla onlar şeker, yağ, pirinç veya indirimli bira alabiliyorlar. Yetkililer, kupon sisteminin 5-6 sene önce kaldırıldığını iddia ediyor, ancak aslında durum farklı. Kıtlık nedeniyle bir ay bir bölgenin sakinlerine kupon dağıtılıyorsa, sonraki ay o bölgeye kupon verilmiyor, başka bir bölgeye dağıtılıyor. En kalifiye ve en çok çalışan işçi günlük 700 gram pirinç, birkaç kilogram et ve 20 yumurta alıyor. Dış dünyaya oldukça kapalı olan Kuzey Kore bu özelliği sayesinde oldukça merak edilen ülkelerin başında geliyor. Zaman zaman devletin izniyle bölgeden çekilen görüntülerin ve karelerin ne ölçüde Kuzey Kore'deki gerçek hayatı yansıttığı bir muamma. Zira ülkede izin almadan çekim yapmak ve bu görüntüleri yurt dışına çıkarmak oldukça büyük bir suç. Bu riski göze alan fotoğrafçı Michal Huniewicz, Kuzey Kore'de bulunduğu zaman boyunca ülkenin çeşitli bölgelerindeki günlük hayatı fotoğraf makinesiyle kayıt altına aldı. Ülke kanunlarını çiğneyerek çektiği kareleri gizlice Kuzey Kore'den çıkaran Huniewicz bir daha ülkeden vize almamayı göze alarak bu kareleri kişisel internet sitesinde yayınladı. Son dönemde nükleer güce sahip olmak adına attığı adımlarla gündeme gelen Kuzey Kore, hala dünyanın en az bilinen ülkelerinin başında. Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti adıyla 9 Eylül 1948'de kurulan ülke, sırasıyla ülkenin kurucusu kurucusu Kim İl-sung'un, onun oğlu Kim Jong-il tarafından yönetildi. Kim Jong-il'in ölümünün ardından ise tek parti rejiminin başına kurucu liderin torunu Kim Jong-un geçti. Yarım asırdan fazla bir süredir devletin her alana hakim olduğu ve planlı ekonomiye dayalı bir sistemle yönetilen ülkeden objektife yansıyan kareler...