Buerger
hastalığı nedeniyle zor günler geçiren Sibel-Kamil Tıknazoğlu çifti, Babalar Günü'nü yıllardır özlemle bekledikleri çocuk haberiyle karşıladı. Çift, 8 yıl önce birbirlerini severek evlendi. Evliliklerinin 3'üncü yılıydı. Kamil Tıknazoğlu, Türkiye'de nadir görünen el, bacak ve ayaklarda oluşan damar iltihabı hastalığına (Buerger) yakalandı. Durum ciddiydi. Kangrene neden olabilecek hastalığın ölümcül sonuçları vardı. Çift sarsıldı ama direndi. Kamil Tıknazoğlu, çalışmakta zorluk çekiyordu. Evin yükünü, eşi Sibel Tıknazoğlu üstlendi. Bir şirkette çay ocağında işe başladı.
'HEMEN HASTANEYE GEL'
Çiftin en büyük isteği, bir bebek sahibi olmaktı. Ancak bu istek, doğal yoldan gerçekleşmedi. Tüp bebek yöntemini denemeye karar verdiler fakat maddi imkanları kısıtlıydı. Doktor doktor dolaştılar olmadı. Tüm paralarını harcadılar, kredi çektiler yetmedi. Çalıştığı iş yerinde çok sevilen Sibel Tıknazoğlu'na iş arkadaşları destek verdi. Çifte önce yeni bir tüp bebek uzmanı doktor bulundu. Çift, ilk randevuya iş yerinden arkadaşlarıyla gitti. Op.Dr. Seval Taşdemir, Sibel Tıknazoğlu'na 'Polikistik Over' tanısı kondu. Bir tüpü kapalıydı ve aşılama tedavisi uygulanacaktı. İş yerinde imece usulüyle yardım toplandı ve daha ilk denemede bir mucize gerçekleşti. Fertijin Tüp Bebek Merkezi'ndeki son kontrole önceki gün giden Sibel Tınazoğlu, doktoru Taşdemir'den 6 haftalık hamile olduğunu öğrendi. Haberi alır almaz eşine telefon açan Sibel Tıknazoğlu, gözyaşları içinde "Hemen hastaneye gel, sana en güzel Babalar Günü hediyesini veriyorum" dedi. İlk kalp atışlarını birlikte dinleyen ve videoya kaydeden çift, doğacak çocuklarıyla birlikte zor günleri geride bırakmayı umut ediyor.
HAYAL GİBİYDİ İNANAMADIM
Sibel Tıknazoğlu: İlk duyduğumda hayal gibi geldi, hiç inanamadım. Tanıdığım doktorlara testimi gönderdim: "Acaba hamile miyim, değil miyim?" diye. İlk kalp atışlarını dinleyene kadar inanamadım. Eşime verebileceğim en güzel Babalar Günü hediyesini verdim. Yıllardır dost ve akrabalar "Ne zaman çocuk sahibi olacaksınız? Tedavi olun" diyordu. Çok üzülüyorduk. Eşime çok teşekkür ederim. Bana hiçbir zaman baskı yapmadı. Sadece "Acaba biz de bir gün çocuğumuzu kucağımıza alabilecek miyiz?" derdi. Şimdi çok mutluyuz. Eşimde Buerger sendromu hastalığı var. Yıllardır tedavi görüyor. Son üç yıldır hastalık iyice atak yaptı. Yaşam kalitesini neredeyse kendisini idare edemeyecek bir sürece getirdi. Malulen emekliliği için başvurduk. O da olumlu sonuçlanırsa çifte mutluluk yaşayacağız
