Kabul ediyorum artık güven kelimesinin anlamını yitirdiği bir dönemdeyiz.
Hele ki İstanbul'da yaşıyorsak kendimize bile zor güveniyoruz; bırakın eşi, dostu, akrabayı bir kenara... 'Hayırdır Mert, ne oldu?' der gibisiniz bu satırları okurken, hemen anlatayım.
Bebek civarında ev bakıyorum aylardır, o hayalini kurduğum evin peşindeyim. Neyse birkaç seçenek var ancak ev sahipleri ile tanışmak çok ilginç bir deneyim. Eskiden kefil bulur, depozitonu verir, evi kapardın, biraz da pazarlık yapardın tabii.
Şimdi Instagram hesabına bakıyor, hayatını analiz ediyor, kimlerle nasıl bir hayat yaşıyorsun bilmek istiyor ev sahibi. Sonra başlıyor sorgulamaya; fotoğraflardan yaptığı karakter analizi ile ev hayatımı didikliyor. Sigara içiyor musunuz? Evde içki içip müzik dinler misiniz? Arkadaşlarınız gelip gider mi? Pardon, ev arkadaşı mı olacağız, sevgili ev sahibim? Nedir bu sorgu sual? Unutmadan bir yıllık kirayı peşin istemeleri de ayrı bir mevzu. En iyisi mi Mert, sen otur evinde huzurlu bir şekilde.
