15 Temmuz darbe girişiminde cuntacılara kahramanca direnip, demokrasinin koruyucusu olan gaziler, bir yıl sonra vuruldukları yerlerde demokrasi şehitlerini andı. Gaziler 15 Temmuz gecesini SABAH'a anlattı.
ASIL KAHRAMAN CUMHURBAŞKANI
Kalbinde mermiyle yaşayan Musa İlhan: Vurulduğum Afet Koordinasyon Merkezi'ne (AKOM) ilk kez geliyorum. 'Beni vuracaksanız vurun, hadi' dedim. İsabet eden mermi kalbimin 2 milim altında kaldı. Riskli olduğu için çıkarmadılar. Ahirete götüreceğimiz bir nişanemiz oldu. O gecenin en büyük kahramanı Cumhurbaşkanımızdır.
Murat Dursun: 15 Temmuz gecesi Cumhurbaşkanımız'ın çağrısı üzerine Boğaz Köprüsü'ne gittim. O sırada üzerimize ateş etmeye başladılar. Çevremdekilerle beraber ben ed vuruldum. Bizi yaralayanlar, devlete kast edenler ceza almadan, içeride normal bir suçlunun yattığı gibi yatıyorlar.
Resul Çakır: Kısıklı'ya çıktığımızda 3-5 kişiydik. Benim çıkış amacım ahde vefa. 15 yıllık gördüğümüz hizmete karşı yapılacak en iyi şey Cumhurbaşkanı'nı savunmaya almaktı.
62 yaşındaki emekli memur Kerim Eren: Bugün vatan yine tehlikede olsa, ben yine aynı şekilde sokağa çıkarım. O tankların, uçakların karşısında yine daha büyük bir iştahla direnirim.
Emrah Akkan-Naif Akkan
BAŞI KARANLIK SONU AYDINLIK GECE
Adviyye İsmailoğlu: Bu ülke için çok büyük bir sınavdı. Başı karanlık, sonu aydınlık bir geceydi. Elimizde tek bir silahımız yoktu, sadece elimize aldığımız bayraklarımız vardı.
Babası şehit düşen gazi Naif Akkan: O gece bir sivil, tankın üzerindeki askerlere 'ateş' emri verdi. Yüzümden kurşun yedim ve sırtüstü düştüm. Gece yatamıyoruz, 3'e kadar ayaktayız. Çünkü içimizde hâlâ hainler var.
38 yaşındaki öğretmen Derya Obacıklı: Bir yıl sonra aynı yere gelmek karmaşık duygulara yol açtı. Yine yaşadığım tek duygu gurur oldu. Bu hainlere şimdi de daha sonra da hiç bir zaman meydan vermeyeceğiz.
Derya Obacıklı
BEBEĞİMİ ÖPÜP EVDEN ÇIKTIM
Polis memuru Gökhan Özken: Vatanımız, için bayrağımız için, ezanımız için, Çanakkale'dekiler gibi Malazgirt'tekiler gibi bu kutsal topraklarımızı hainlere vermeyiz.
Bir kolunu kaybeden gazi Üzeyir Civan: Kolum vatanım için gitti.
Sabri Gündüz: Çocuğum o zaman 15 aylıktı ve beşiğinde yatıyordu. Onu öperek evden çıktım. Bu inanılmaz bir gurur. Gazilerle görüşün, hiçbirinde bir pişmanlık göremezsiniz. O gece bize cehennemi yaşattılar ama el birliğiyle şükürler olsun, cehennemi cennete çevirdik.