Hani bazen "yahu şu cep telefonları olmadan nasıl haberleşiyor, nasıl yaşıyorduk?" diye şaşkınlık içinde kalıyoruz ya...
Hiç abartmadan söyleyebilirim ki..
Ben de İKSV'siz bir İstanbul düşünmekte zorlanıyorum; şehrin 40 yıl öncesindeki konser, film, gösteri dünyasının nasıl bir şey olduğuna akıl erdiremiyorum.
Öyle bir 40 yıl ki bu...
Hepimizin hayatına nitelik, estetik ve derinlik kattı.
Vakfın kurucularını saygıyla anıyorum.
Emeği geçen herkesi kendi adıma kucaklıyorum.
Nice yaşlara!