Bu kavramın, "orta gelir tuzağı" ile ilgisi yok. Olsa olsa, ileri teknolojiyi, "kendisi olmayana pusu" için kullananların zihin yapısı ile orta gelir tuzağı oluşuyordur. Ancak konumuz bu değil, en azından şimdilik...
Evimizde TV, cebimizde telefon ile herkes, yaşadığı yerden bağımsız olarak artık teknolojinin kapsama alanındadır. Eğer ben binlercesine ulaşabiliyorsam, milyonlarcası da bana ulaşabiliyor demektir.
Hal böyle iken teknolojinin "kullanan lehine" avantaj doğurduğu aşikâr... Sorun bu avantajın, kötü kullanım yüzünden güç kavramına yaptığı müdahaledir.
Mağazalarda parasını verip ürün alırken, telefon numaramızı istediklerinde pek bir hevesliyiz bunu vermeye... Neredeyse her fatura, cep telefonuyla bezeli hale getirilmiş.
Düne kadar telefon deyine bir mekân tanımlanırdı. Bugün her telefon, bir insanı adresliyor ve bu insan şu anda ileri teknoloji sayesinde tuzağa düşürülmüş görünüyor.
Trafiği kolaylaştırmak, ışıkları yönetmek ve hatalı sürücüyü belirlemek için sokaklar kamera direkleriyle dolmaya başladı. Londra'da bu kameraların ana işi, trafiği daha tıkanmadan akışkan hale getirmektir.
Suçluları yakalamak, ikinci plandadır. Bizde ise 112 kazaya ambulans için trafik bilgisi istese dahi verilmez. Zira ileri teknolojinin temel amacı, ceza yağdırmak için tuzak kurmaktır.
CRM denilen, müşteri ilişkileri yönetimi, ileri teknoloji tuzağının iş dünyasındaki kurumsal adına dönüşmüştür. Müşteriyi "velinimet" değil de "yakala, son kuruşuna dek al ve ondan kurtul" düsturuyla "şirket parasını cebinde taşıyan insan" gibi tanımlayan firmaların elinde ileri teknolojiyle kurulmuş yasal tuzaklardır.
İleri teknolojinin bu gücünü etik düzleme oturtmak, artık şart oldu sevgili dostlar...