Haber bültenlerinde izlemişsinizdir, Antalya'da üç yabancı turist, mahsur kaldıkları kayalıklardan beş gün sonra kurtarıldılar. İki Hollandalı ve bir İngiliz turistten oluşan grup, doğa yürüyüşü sırasında kayboldular. Telefonlarının şarjı da bitince kaderleriyle baş başa kaldılar. Kurtarma ekipleri yerlerini bulana kadar geçen beş gün içinde böcek yiyerek hayatta kalmışlar. İngiliz genç, mucize kurtuluşun ardından kendisine mikrofon uzatan muhabirlere "Discovery Channel sayesinde hayatta kaldık" dedi.
Bir belgeselsever olarak ne demek istediğini gayet iyi anladım. Muhtemelen o da benim gibi Discovery Channel'da yayınlanan Mucize Kurtuluşlar'ı izliyordu. Programda 'Ayı Grylis' olarak tanıdığımız bir eski komandonun maceraları anlatılıyor. Grylis, bazen kendisini helikopterle ıssız bir adaya bıraktırıyor. Onu bazen bir volkanın ağzında, bazen balta girmemiş ormanlarda, kimi zaman da kutup dairesi içinde tek başına hayatta kalma mücadelesi verirken izliyoruz. Ayı Grylis, hangi böceklerin ya da bitkilerin yenilebileceğini, nasıl ateş yakılacağını, hipotermiye ya da aşırı sıcağa dayanabilmek için hangi tekniklerin uygulanacağını bizzat yaşayarak gösteriyor.
Belli ki turistler de onun tekniklerini uygulamışlar. Hatta su bulamadıkları zamanlarda, tıpkı onun yaptığı gibi idrarlarını güneş ısısıyla damıtarak içmişler.
Ben de ünlü G-Mall sinema yangını sırasında, belgesellerden öğrendiğim bir tekniği uygulamış, oksijenin zehirli gazlardan daha ağır olduğunu bildiğim için yere çökmüştüm. Böyle yapmalarını çevremde bulunanlara da önererek hem kendi hayatımın, hem de diğerlerinin kurtulabilmesine yardımcı olmuştum.
Kıssadan hisse: Belgesellerden süzülen bir küçücük bilgi kırıntısı, hayat kurtarabilir!