Müşterisini aptal yerine koyan, sözde 'daha iyi hizmet verebilmek için' mümkün olduğunca yüz yüze muhatap olmamaya çalışan, bunun için binbir numara çeken şirketlerle kendi gücümün yettiğince mücadele edeceğim.
Yeteri kadar koyun yerine konulduk bu memlekette...
Tüketici hakkı denilen şeyin varlığından haberimiz var ama hep bir üşengeçlik, hep bir gevşeklik: 'Amaan benim şikayetimden ne olacak ki!' ezikliği...
Ne münasebet efendim!
Mahallenin her şeyden şikayetçi huysuz ihtiyarı olmaya razıyım.
Kimse hem benim paramı alıp hem de aptal yerine koyamaz, o kadar!

SİNİRDEN AĞLADIM!
En küçük firmasından bankasına kadar, ödediğim ücretin karşılığını eziyet olarak aldığım her konuyu da buraya taşıyorum, bundan sonra da taşıyacağım.
Örneğin Garanti Bankası, birkaç gün önce beni ikinci kez evin içinde sinirden çocuk gibi hüngür hüngür ağlattı.
Yemin ederim kendimi hakarete uğramış gibi hissediyorum.
Yeni bir sisteme geçti bu banka.
Canlı müşteri temsilcisine ulaşman mümkün değil. Önce sesli olarak hangi işlemi yapmak istediğini söylüyorsun.
Ama gel de o sesli sisteme cümle beğendir!
Öyle diyorsun olmuyor, böyle diyorsun; "Anlamadım bir daha söyle" diyor.
Bu bankayla ikinci kez bu sorunu yaşadım ve yine telefonum küfürler eşliğinde duvarda patladı.
Sonra da oturdum sinirimden avaz avaz ağladım.
Kardeşim kısacık, minicik bir sorum var: Ben neden 15 dakikamı telefonda sizin sisteminize cümle beğendirmekle harcayayım?
Bu bankayla, kart borcumu ödediğim gün tüm ilişkimi bitireceğim.
Gerçi genel olarak bankalara olan antipatim artık nefret boyutunda...
Binbir numarayla cebimizden paramızı alıp sonra da adeta bizimle dalga geçen, küçümseyen, aşağılayan kurumlar olarak görüyorum...
Ve insanlığın yine 'eti ver, tuzu al' sistemine göre dönmesi için dua ediyorum.