Efendimiz'in (s.a.v.) dudaklarından şu cümle döküldü: "Ne kadar isterdim kardeşlerimi görmeyi! Sahabe şaşırdılar: Biz kardeşlerin değil miyiz ey Allah'ın Elçisi. İşte yanındayız.
Cevap buyurdu: Siz benim arkadaşlarımsınız. Benim kardeşlerim henüz gelmediler. Onlar daha sonra gelecekler.
Sahabe sordular: Onları mahşerde bilecek misiniz?
Şöyle buyurdu: Bir adam var. Bu adamın atları var. Ayakları özel görünümde, bembeyaz atları var. Diğer atlar ise siyah ve doru atlar. Bu adam bu siyahlar içinde beyaz işaretleri olan kendi atlarını tanımaz mı?
Tanır dediler. İşte ben de onları -ve siziabdest organlarınızın nurundan böylece tanıyacağım. Ve onlara bana gelin, bana gelin diyeceğim. Havuzumun başında onlarla buluşacağım.
Gelin! Kendinizi mahşerde Hz. Resul'e tanıtacak bir nur ile yürüyün. Dünyada Allah için kılınan namaz, mahşerde kişiyi cennete götüren karanlığı aydınlatan bir ışık olacaktır.