Dolar düşünce tabii 'bağzılarında' surat düştü. Beyazların arasında doları ağza almak yasak artık. Bir anda ejderha gibi ortaya serilen ekonomistlerde bir susma orucu baş gösterdi. 'Endişeli gerginlerde' en sevdiğim alışkanlık budur. Geleneklere uyuyorlar! Tıpkı eli kulağında bir İsmet Paşa, işine gelmeyince küp gibi sağır: "Ha, ha?"
Zamanında gayrimüslimleri zorunlu çalışmaya, madenlere gönderiyorlar. İsmet Paşa geliyor "Nasılsınız?" diyor. Köleler toz toprak içinde, bitkin. Cesur biri bağırıyor "açız paşam, açız ölüyoruz!" "Ha?" diyor İsmet Paşa. Yanındakine dönüyor "Ne dedi bu?" "İyiyiz diyor paşam" diyor öteki. "Ha tamam o zaman!"
Ülkemizin gayrimüslimleri hâlâ o partici! Orası da başka türlü bir trajedi. O denli bir beyin yıkanması.
İsmet Özel'i hatırlıyorum böyle durumlarda. Onun bendeki imzalı şiir kitabının ismini, Celladıma gülümserken!
Eski mağdurların çoğu celladına gülümsüyor. Hele kurban olduğum Alevi insanlarını hiç söylemiyorum. Onların durumu daha bir fecaat. Yalanlarla, gaz bombalarıyla çoluk çocuk ve Dersim!
Celladına âşık olmak, büyük bir aşağılama insan olana...