Gaziantep'teki karşılaşma sürekli yedek kalmaktan üç derece maç eksiği olan kaleci Mert'in ilk dakikalardaki çok önemli bir kurtarışıyla başladı. Ardından, Fenerbahçe Caner'in iki korneriyle gole yaklaştı. Kısa süre sonra Emenike fizik üstünlüğüyle iki stoperi birden devre dışı bırakarak yoktan var ettiği pozisyonla takımını öne geçirdi.
Bu golden sonra devre bitimine kadar oyunun bütün kontrolü Fenerbahçe'de idi. Rakibine hiç oynama şansı vermezken topa sürekli sahip olup hücumu düşündüler. Caner'in alışılmış ofansif katkıyı veremeyişi, Emre ve Meireles'in belli bölgenin dışına çıkamayıp forvet arkadaşlarına yakınlaşamayışları, tek kale oyunu pozisyon zenginliğine dönüştüremiyordu. Bu görüntüde önce Sow, ayakta dahi duramayan çift stoperi saf dışı bırakıp uzun dripling sonrası net pozisyon buldu ve kaçırdı. Ardında Emenike bir daha sahne aldı. Binya'nın hatasını çabukluğuyla değerlendirip farkı ikiye çıkardı.

GAZİANTEP TEHDİT EDEMEDİ
İkinci yarıya Fenerbahçe skor rahatlığıyla durgun ve rehavet içinde başladı. Defans bloğunda da kişisel hatalar yaptılar. Ama karşılarında takım olarak o kadar kötü bir Gaziantepspor vardı ki değil pozisyon bulmak, karşı kaleyi tehdit dahi edemiyorlardı.
Devre ortasından sonra Fenerbahçe tekrar tempoyu yükseltti. Bu arada Sow da rakibin ikram ettiği bir pozisyonu güzel bir vuruşla değerlendirip geçen hafta bozulan moralini düzeltmiş oldu. Sonuçta Fenerbahçe bu farklı galibiyetle artık şampiyonluğa iyice yaklaşmış oldu.
Benim zaman zaman vurguladığım bir konu var. Bir futbolcunu günümüz futbolunda başarılı olabilmesi için mutlaka fizik gücünün iyi olması lazım. Ben dün gece ilk yarıda Fenerbahçe'ye geldiğinden beri ilk defa Karabük'teki Emenike'yi izledim.