Büyük puan farkıyla şampiyonluğa iyice yaklaşan Fenerbahçe çok yüksek tempolu, presli, baskılı ve üretken bir ilk 20 dakika sergiledi. Bu bölümde atılan şutlar dışında iki defa Sow, bir defa Kuyt çok net pozisyonları kaçırdı.
Ardından yoğun baskıdan bunalan Bursaspor, Basser ve Frey'in müşterek hatalarıyla hiç pozisyon yokken skor avantajı elde edildi. Devre arasından sonra oyun dengelendi. Fenerbahçe aralıklarla hücum girişimlerine devam etti. Bursaspor da bunlara karşılık verdi. İlk devrede gözüme çarpan üç önemli not vardı:
1- Salih Uçan'ın ilk 30 dakika başarılı, 10 numara icraatler yapması...
2- Emenike'nin aşırı egoistliği...
3- Caner'in alışılmış kaliteli futbolunu sürdürüp, seyir zevki yansıtması...
İkinci yarıya Fenerbahçe çok durgun ve olumsuz bir görüntüde başladı. Uzun süre de böyle devam etti. Tehlikeli rakip atakları gelişiyordu; oyun bir türlü kontrol altına alınamıyordu. Salih Uçan maç eksikliğinden dolayı oyundan düştü. Teknik direktör Ersun Yanal da değişiklik yapmayı düşünmüyordu. Bu arada Bursaspor'un bütün duran toplarında tehlike yaşatması üstünde durulması gereken bir rahatsızlıktı.
Sonra beklenmeyen bir anda gelen ikinci gol, Fenerbahçe'yi tamamen rahatlattı. Kontrol altına aldıkları oyunda üçüncü golü de Webo kaydetti. Dün gece bana göre sahanın en iyisi Raul Meireles idi. Son derece başarılı ön libero özellikleri sergiledi. Oyun içinde zekasıyla iyi yerler seçerek başarılı önleyici hamleler yaptı. Basit paslarla da oyunu geriden yönlendirdi. En sonunda da çok güzel bir asistle Webo'ya golü attırdı.
Cüneyt Çakır kendisini fazla zorlamadan kalitesiyle başarılı bir maç yönetimi sergiledi.