Saha içinde derbinin gerilimli geçeceğinden şüphem yoktu. Ama açıkçası bu kadarını da hiç beklemiyordum. Hayatımda seyrettiğim en fair-play dışı G.Saray-F.Bahçe maçıydı. Bu tip bir maçta hatalı kararları da olsa, hakemi eleştirmek yanlış olur. Ama Melo'nun Emre kırmızı kart gördükten sonra 'esas görevim buydu, başardım' imasını. üstüne basa basa sergileyerek yapmış olduğu aşağılayıcı hareketin cezasız kalması Bülent Yıldırım gibi kaliteli bir hakeme hiç ama hiç yakışmadı. Durumu gördüğü halde kafasını çevirip görmezlikten geldi.
F.Bahçe cephesine baktığımda net biçimde gördüğüm tablo şöyle; Ersun Yanal bu maçın genel stratejisini hiç analiz edememiş. G.Saray'ın sert ve agresif oynayacağını, kendi oyuncularının sertliğe aynı ölçüde karşılık verdiği takdirde 13 puanlık farkın rahatlığı ve seyirci baskısının etkisiyle hakemin işler çıkmaza girdiğinde takdir haklarını ev sahibi lehine kullanıp, bundan da takımının zararlı çıkacağını mutlaka düşünmesi lazımdı. Bu analizi doğru yapsaydı, mutlaka Emre'ye görev vermemeliydi. İkinci büyük hatası da Emre sarı kart gördükten sonra kısa sürede kırmızıyı göreceği gün gibi aşikarken Emre'nin kendisine göstereceği olası tepkiden çekinerek çıkaramayışıydı. Bunun dışında diğer futbolcuların da zihinsel olarak gerilimli ortama hazırlayamamış. Kuyt, Sow ve Meireles dışında herkes kart gördü. Alves de kırmızı görmeliydi. Kart sınırındaki 4 oyuncusu birden cezalı duruma düştü. Bunun yanında taktik olarak da yanlışlar vardı. 13 puan avantajla çıkılan derbide takım kart görme rekoru görürken maçta tek pozisyon dahi bulamadı!