İki düğün için üç gün uzak kaldım İstanbul'dan.. Döndüğümde Şule'yi bulamadım..
Bu gazetenin ilk gününden beri hizmet eden, gazeteyi çıkarmak dahil her kademede hizmet eden hem de, Şule Talu, emekliliğini isteyip ayrılmış.. "Bu gazetede eskilerden kaç kişi kaldık" derken, hepimizin en eskisi gitmiş, bir tatsız olay sonucu.. Bana bıraktığı veda notu, ne kadar kırgın, ne kadar öfkeli olduğunu gösteriyor.. Böyle zamanlarda olayın üzerine gitmemek gerektiğini 55 yıllık tecrübemle öğrendim.. Hele o öfkeler bir küllensin, bakalım bir umut doğar mı, yeniden buluşmak için..
Şule gibi gazeteci, Şule gibi "Sabah"çı, Şule gibi kadim dost, kolay bulunmaz çünkü..