Kadir Kalayyiyici 86 yaşında, memur emeklisi... Elvankent'te bir apartmanın bodrum katında tek başına yaşam mücadelesi veriyor. 6 ay önce belini kıran yaşlı adam hala iyileşmiş değil… Üstelik o kazanın ardından yürüme yetisini de kaybetmiş. Yaşlı adamın söylediğine göre üç çocuğu ve eski eşi onu istemiyor. "Bir oğlum komşum, ötekiler de Ankara'da yaşıyor. Telefonlarını açmıyorlar. Huzurevine gitmek istiyorum ancak vasilerimin imzası gerekli. O imzayı vermiyorlar, bana sahip de çıkmıyorlar" dedi.
SOKAKLARDA GEÇEN YILLAR...
Kalayyiyici, yıllarca ailesini geçindirmek ve çocuklarına iyi bir gelecek için çalıştı didindi. Emekli olmasına yakın bir zamanda eşinden ayrıldı. Çocukları ise ona bakamayacaklarını söyleyerek kapı dışarı etti. Kalayyiyici de yanına aldığı birkaç kıyafetle cami kömürlüklerine sığındı, uzun bir süre Kocatepe Camisi'nde temizlik yapıp karşılığında orada uyudu. Orada kalması sorun olunca Etimesgut'taki parklarda yatmaya başladı. Yıllarca o parktaki kulübede kaldı, ardından da vatandaşların desteği ile bir bodrum katına yerleştirildi. Yılları sokaklarda, soğuk ve açlık içinde geçen yaşlı adam şimdi de dört duvar arasında kendisine uzatılacak bir eli bekliyor.
SANDALYEDE BİR KAP ÇORBA
Kadir Dede'ye apartman sakinleri sahip çıkmış. Bodrum katına yerleştirdikleri yaşlı adama apartmanın yönetici ve bazı görevlileri belirli aralıklarla yemek getiriyor, akşam yatağına yatırıyor, sabah sandalyesine oturtuyor. Akşama kadar kendisine getirilecek bir kap çorbayı bekleyen yaşlı adam gözyaşları içerisinde, "Kızım ben de evlat, akraba yok. Bizim Elazığ'da gakkoşlar vardı, candı, korur kollardı adamı. Ama ben bu şehirde kimsesiz kaldım. Evde düştüm belim kırıldı, haftalarca yattım, o ameliyatın ardından yürüyemez oldum. Çok aç kaldım, parkta, bahçede, cami avlusunda yaşamadığım yer kalmadı. Oğullarım telefon numaralarını bile değiştirmiş, ben onlara ne yaptım da beni böyle bıraktılar. Komşularım olmasaydı soğuktan donacaktım" diye konuştu.
'DEVLET BANA SAHİP ÇIKSIN'
Apartman
yöneticisi Ömer Köse, yaşlı adamın çocuklarına çok ulaşmaya çalıştıklarını ancak "Bizi rahatsız etmeyin" denilerek kovulduklarını, ellerinden geleni yaptıklarını ancak onun hijyenik bir ortamda bakılması gerektiğini söylüyor. 86 yaşında bir bodrum katında açlık ve kimsesizliğe terk edilen engelli adam, "Kızım ben huzurevine yerleşmek istiyorum. Komşularım bana destek oldu, Aile Bakanlığına, Valiliğe başvurduk. Aramadığımız yer kalmadı. Ancak gidemedim, huzurevi için bakanlık vasilerimin imzalı onayını istiyor. Ben yıllardır o imzayı alamadım, polis zoruyla denedim oğullarım yine atmadı. Bakmıyorlar ama o imzayı da atmıyorlar. Onlara ulaşamıyorum. Benim kimsem yok ne olur devletime sesleniyorum bana yardım edin, kurtarın bu sefaletten, yalnızlıktan" dedi.