İsmail Çitken 70 yaşında terör gazisi... 1980'de İstanbul'da başkomiserlik vazifesi yaparken terör örgütü PKK'nın sivilleri hedef alan bombalı saldırısını canı pahasına önledi. Birçok canı kurtardı, ancak elinde patlayan bombaya mani olamadı ve sonucunda iki gözünü ve bir kolunu kaybetti. Mesleğine âşık gazi çeşitli sorun ve ihtiyaçlar nedeniyle tam 15 yıl görmeyen gözleri ile çalışmak zorunda kaldı. Onun hayatı dramlarla, acılarla dolu. Ancak şu sıralar tek bir isteği var: Afrin operasyonuna katılmak.
SALDIRIYI ÖNLEDİ AMA...
Gazi Çitken, aslen Şanlıurfalı. Üç evladı var ve üçü de polis memuru olarak devlete hizmet ediyor. O 1980'li yılların hortlayan terörüne canını siper etmiş, kısıtlı maddi imkânlarla hayata tutunmaya çalışmış biri. 6 yıllık polisken, saldırının olduğu gün başkomserliğe terfi etmişti. Aldıkları ihbarla İstanbul Beşiktaş'a gitti. Teröristlerin bombalı tuzağını fark etti. Ya onlarca kişinin ölümünü izleyecekti ya da kendini feda edip onları kurtaracaktı. Bombayı uzaklaştırmaya çalışırken elinde patladı; iki gözünü, bir kolunu ve büyük oranda işitme yetisini kaybetti. Yurtdışında göz nakli oldu, sayısız ameliyat geçirdi ve hala da ameliyat oluyor. Protez takılı gözlerinde küçük bir ışık damlasından başka görme yetisi yok.
GÖRMEYEN GÖZLERLE 15 YIL ÇALIŞTI
Gazi Çitken, maddi sebepler nedeniyle emekli olamadı, malul olarak çalışmaya devam etti. Ek işler yaptı. Gözleri görmeyerek tam 15 yıl polislik yaptı. Çoğu zaman da gece çalıştı. Çitken, "O yıllarda gazilik maaşları ve sosyal haklar bu kadar iyi değildi. Son 15 yılda çok büyük iyileştirme yapıldı. Ben evimi geçindiremediğim için emekli olamadım, üç çocuğumu okutmak, büyütmek zorundaydım. Bir gün bile rapor almadım, gözlerim görmüyordu ama emniyette bana göre işler verdiler. Çok düştüm, çarptım ama pes etmedim. En büyük çocuğum 4 yaşında, en küçüğüm 4 aylıktı. Hepsini okutup, kendim gibi polis yaptım. Aslanlar gibi devletine hizmet ediyorlar" dedi
SON İSTEĞİM: BENİ AFRİN'E GÖNDERİN
Hayatı dram ve mücadele ile geçmiş gazinin son isteği ise duygulandırdı. Gazi İsmail Çitken, "32 yaşında elimde patlayan o bombanın ardından dünyam karardı. Tam 38 yıldır görmüyorum. Çocuklarımın büyüdüğünü, yüzlerini, torunlarımı göremedim. Hiç pişman değilim, devletime, milletime elim, kolum. Gözüm feda olsun. Şu anda son bir isteğim var, devlet başkanımız Sayın Erdoğan'a sesleniyorum. Beni Afrin'e gönderin. Gözlerim görmüyor, ama iyi çalışan bir kol ve sapa sağlam iki ayağım var. Elimden ne gelirse yaparım, hiçbir şey yapamazsam gencecik Mehmetlere siper olurum. Bırakın vatan için şehit olayım" diye konuştu.
