Erkek, herhangi bir alanda 'en' olamazsa, özgüveni sarsılıyor. İste o andan itibaren bilinçaltına yerleşen bu eksiklik, hayattaki pek çok olayda kendini gösteriyor. Danışanlarımdan biri, babasının ona ne kadar güvendiğini anlatıyordu. Aslında kırılgan bir çocuktu ve babası tarafından önemsenmek istemişti. Oysa baba, hep oğlunun sırtını sıvazlamıştı. Güzel bir fikirdi ama, babanın sözleriyle davranışları birbirini tutmuyordu. Oğlunun yanında olduğunu göstermeli, zor zamanlarında ona inandığını belli etse bile, muhakkak destek vermeliydi. Destek gelmediği için çocuk, babasının sevgisini kazanabilmek uğruna her şeye "Evet," demeyi, kendi arzuları için sesini çıkartmamayı öğrenmişti. Sonuç mu? Hayatındaki her mutluluk, bir başarı öyküsüne bağlanmalıydı. Bir şeyler başarıyor olmalıydı, aksi takdirde mutlu olamıyordu. Mutluluk ve huzur duygusunu yerleştirmek için kendisinden bankada hayatı boyunca kendine yetecek kadar parası olduğunu ve çalışmak zorunda olmadığını düşünmesini istedim. Birden gözlerini açarak, "Olmaz, kendimi çok kötü hissediyorum," dedi. Çünkü ortada bir başarı ya da zorluk yok ise mutlu olamazdı. Pek çok erkek bu durumda. Bu, onların aşk hayatına da yansıyor. Heyecan ya da zorluk olmadan, kendilerini kaptıramıyorlar. Bu, onların en kök duygusu olan yetersizlik ve başarısızlık korkusundan ileri gelir. Ayrıca erkeklerde ölüm korkusu baskın olarak vardır. Hız tutkunu olanlar, bungee jumping yapanlar, aslında muhakkak derinde ölüm korkusu yaşıyordur. Bu tip erkekler çoğunlukla bağlanma problemi çeker.
SİZ DE KENDİNİZİ SORGULAYIN
Erkek olmak gerçekten zordur. Onlar hep bir öncekini aşacak zafer ve hazlara, adrenaline, korkuya ve bu korkuyu saklamaya şartlanmışlardır. Kendi durumunuzu merak ediyorsanız, deniz kenarında uzandığınızı, etrafta tanıdığınız kimse olmadığını hayal edin. Yapmanız gereken hiçbir şey yok. Bankada ömür boyu yetecek kadar paranız var. Ne hissederdiniz? Eğer sıkılanlardansanız, gerçek aşkı yakalayamazsınız. Ölüm ve başarısızlık korkusu duyuyor ama bunlarla yüzleşmemek için hayatınızı aşırı dolduruyorsunuz, çapkınlık yapıyorsunuzdur. Çok kişi tanır ama hiç birine yetemeyeceğiniz için, onları ihmal edersiniz. Bencil olarak algılanırsınız. Hep bir şeyler yapmak zorunda kalırsınız. Oysa gerçek mutluluk, yapmayı bırakıp, 'olmak'tan zevk aldığınızda gelecektir.
