Komik Fıkralar - Güldüren, Her Yaşa Uygun, Uzun, Kısa Dünyanın En Komik Fıkraları

Fıkralar kısa cümlelerle hem güldüren hem de düşündüren kısa hikayelerdir. İnce esprili bir mizah ürünü olarak karşımıza çıkan fıkralar ülkemizde çok sevilmektedir ve özellikle yöresel fıkralar Anadolu'da sıkça kullanılır. Bu kapsamda Nasrettin Hoca fıkraları ve Dursun ile Temel fıkraları en sevilen fıkra örnekleri arasındadır. Dilden dile dolaşan ve nesillerdir hala kullanılan güldüren fıkra örnekleri, uzun ve kısa seçeneklerle burada. İşte resimli, en komik fıkralar ve en güzel örnekleri. En Komik Fıkralar Doksanlı yaşlara yaklaşmış iki yaşlı kadın sohbet ediyorlarmış. - 'Benim bey bu sıralarda kötü bir alışkanlık edindi. Tırnaklarını yemeye başladı. Ne yaptıysam vazgeçiremedim. Sinirlerimi bozuyor.' Diğer kadın ise cevaben: - 'Haklısın benimki de bir ara başladı ama uyguladığım tedbirlerle tırnak yemesini engelledim.' der. - 'Çok iyi! Ne yaptıysan bana da öğret lütfen.' - 'Çok basit dişlerini sakladım.' Adam, papağanını gümrükten kolay geçirebilmek için bir kutuya koymuş, üstüne de 'kırılacak eşya' diye yazmıştı. Gümrük memuru yazıyı okuyunca, kutuyu şöyle bir silkelemeye başladı. Aynı anda içeriden papağanın bağırdığı duyuldu: 'Şangur şungur.. Şangur şungur..' Editörün Önerisi: Saatlerin Anlamı için tıklayınız. Bir makine, bir elektrik, bir de bilgisayar mühendisi arabayla yola koyulmuşlar. Bir süre sonra araba arıza yapmış, kenara çekmişler. Makina mühendisi: - 'Dur ben bi' bakayım...' deyip kaputu açmış. Motor blokuna, şafta, diğer aksamlara bakıp bir şeyler yapmış, arabaya binmiş. Marşa basmış, araba çalışmamış. Elektrik mühendisi: - 'Dur bi' de ben bakayım...'deyip kaputu açmış. Aküye bakmış, kabloları kontrol edip arabaya binmiş. Marşa basmış, araba çalışmamış. İkisininde kafası bilgisayar mühendisine doğru dönmüş. Bilgisayar mühendisi: - 'Eee... İnip tekrar mı binsek?' Günlerden bir gün adamın birisi camiye elinde kocaman bir bıçakla camiye dalar ve cemaata sorar: Öğretmen öğrencilerine; eğer büyük bir firmanın müdürü olurlarsa ne yapacakları konusunda bir kompozisyon yazmalarını ister. Mahkemede hakim davacıya sormuş: - 'Kazadan sonra size 'Nasılsınız?..' diye soran otoyol polisine 'Çok iyiyim, harikayım' demişsiniz, şimdi tam tersini söylüyorsunuz ve tazminat istiyorsunuz!' - 'Efendim atım Karataş.' - 'Bırak şimdi atını matını… Olayı anlat..!' Çocuklar, pazara gelen Nasreddin Hoca'nın etrafını sarmış. 'Hoca, bana düdük al!' demiş biri. 'Bana da, bana da!' demiş bir diğeri. Diğerleri de sırayla: – Ben de düdük isterim! – Bir tane de bana!, demişler. İçlerinden sadece biri Nasreddin Hoca'ya düdük parası vermiş. Hoca, parayı alıp pazara gitmiş. Hoca, akşam pazardan dönünce çocuklar etrafını sarmış. Her biri düdüğünü istemiş. Cebinden bir düdük çıkaran hoca, parayı veren çocuğa vermiş. Diğer çocuklar hep bir ağızdan bağırmış: – Hani bizim düdüğümüz? Nasrettin Hoca gülerek, – Parayı veren düdüğü çalar, demiş Öğretmen öğrencisine sorar: Nasreddin Hoca, kasabadan Kur'an-ı kerim, tefsir ve ilmihal gibi bazı kitaplar almış. Bir çuvala yerleştirmiş. Çuvalı sırtına almış, eşeğine binmiş köyüne doğru gidiyor. Yada Hoca'yı görenler : - ' Bre Hoca, çuvalı niye kendi sırtına aldın ?' diye sormuşlar. - 'Ne yaparsın' demiş Hoca, 'zavallı hayvan zaten benim bütün kahrımı çekiyor. Kendi bindiğim yetmiyormuş gibi çuvalı da ona taşıtmaya gönlüm razı olmadı.' Nasreddin Hoca bir gün bir işi için Konya'ya gitmiş. Yolda giderken bir adam Hoca'yı durdurmuş: – Pardon Amca, bugün ayın kaçı biliyor musun?, demiş. Hoca: – Ne bileyim yahu! Ben buraların yabancısıyım, demiş. Adam son derece gururlanarak kendinden bahsediyordu: - 'Ben akordeonu alıp çalmaya başlayınca herkesi ayağa kaldırırım.' Arkadaşı şaşırır: - 'Demek o kadar ustasınız bu enstrümanda!' - 'Yok canım, ben sadece milli marşı çalmasını bilirim' Küçük çocuk, keman dersi için evde prova yapıyor, babası da oturmuş gazete okuyordu. Evin köpeği de çocuğun kemanından çıkan melodilere havlayarak eşlik ediyordu. Bu gürültüde babanın gazete okuması mümkün mü? Bir duruyor, iki duruyor, ama ne çocuk keman çalmayı ne de öteki havlamayı kesiyordu. En sonunda baba, oğluna seslendi: 'Oğlum, şunun bilmediği bir parça çalsana!' Aslan, kurda seslendi: - 'Hey kurt! Gel sohbet edelim.' - 'Olmaz. Beni yersin sonra.' - 'Yemem. Bak inanmazsan pençelerimi, ağzımı bağlayayım.' Aslan, pençelerini, ağzını bağlayınca kurt heyecanla yaklaştı. - 'İyi ama dedi, aslan... Neden bu kadar seviniyorsun ki?' Kurt cevap verdi: - 'Neden olacak? İlk defa bir aslan yiyeceğim de...' Camide vaaz vermekte olan Hoca'ya: Temel otobüse binmiş. Sormuşlar, Nasreddin Hoca Fıkraları Nasreddin Hoca bir gün pazara gitmiş. Aldığı şeyleri heybesine doldurmuş, omuzuna vurmuş, eşeğine binmiş, evin yolunu tutmuş gidiyormuş. Yolda birisi: - Efendi! Efendi! Niye heybeyi eşeğin semerine koyup da rahat rahat gitmiyorsun? deyince Hoca şu cevabı vermiş: - Hem hayvan bizi taşısın, hem de fazla olarak sırtına bir de heybeyi mi yükleyelim!... Çocuklar, pazara gelen Nasreddin Hoca'nın etrafını sarmış. 'Hoca, bana düdük al!' demiş biri. 'Bana da, bana da!' demiş bir diğeri. Diğerleri de sırayla: – Ben de düdük isterim! – Bir tane de bana!, demişler. İçlerinden sadece biri Nasreddin Hoca'ya düdük parası vermiş. Hoca, parayı alıp pazara gitmiş. Hoca, akşam pazardan dönünce çocuklar etrafını sarmış. Her biri düdüğünü istemiş. Cebinden bir düdük çıkaran hoca, parayı veren çocuğa vermiş. Diğer çocuklar hep bir ağızdan bağırmış: – Hani bizim düdüğümüz? Nasrettin Hoca gülerek, – Parayı veren düdüğü çalar, demiş Nasrettin Hoca Fıkraları Nasreddin Hoca bir gün gölün kıyısına gider. Elinde koca bir kaşık yoğurdu da yanına almış. Nasreddin Hoca, kaşığındaki yoğurdu göle sokmuş ve yoğurdu göle boşaltmış. O sırada köylülerden biri onu görmüş ve şaşkınlıkla: – Hoca ne yapıyorsun, diye sormuş. Hoca gülümseyerek: – Gölü mayalıyorum, ne yapayım, demiş. Adam, Hoca'ya bakmış ve kahkaha atarak: – Ne diyorsun be Hoca, çıldırmış olmalısın. Koskoca göl hiç maya tutar mı?, demiş. Hoca gülümsemesini hiç bozmadan: – Peki ama ya tutarsa, demiş. Nasreddin Hoca'nın yaşadığı köyde yaşayanlar Eyyübi kelimesini bir türlü doğru söyleyemiyorlarmış. Bazısı Eyip, bazısı İyip, bazıları da İyp diye yanlış bir şekilde söylüyorlarmış. Buna artık dayanamayan Hoca vaazında: – Ey komşular sakın ola ki oğlunuz olursa adını Eyyûb koymayın. İnsanlar onu söyleyemez çocuğun adı olur İp, demiş. Günün birinde Hoca'nın da içinde bulunduğu topluluktan birisi; 'Hocam, adam olmanın yöntemi nedir?' deyince; Hoca Efendi, adamın nefes almasına bile fırsat vermeden; 'Canım, bunu bilmeyecek ne var, elbette kulaktır.' der. Fakat Hoca, arkadaşlarının 'kulaktır' cevabından pek bir şey anlamadıklarını anlayınca açıklama yapma gereğini duyar: 'Aa! Bunu bilemeyecek ne var? Herhangi bir adam konuşurken onu can kulağı ile dinlemeli; bu arada kendi ağzından çıkanı kendi kulağı duymalıdır.' Günün birinde bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaktadır. Elbette yağmur yağdığı vakit ya koşulur, ya da bir yerlere sığınılır. Nasreddin Hoca da yağmurun yağışını ve sokakların yalnızlığını pencereden seyrederken bir de bakar ki yağmurdan kaçan bir adam… Hoca biraz dikkatli baktığında bunun bir komşusu olduğunu anlar ve pencereyi açarak; 'Komşu, komşu, utanmıyor musun, niçin Allah'ın rahmetinden kaçıyorsun?' deyince adam koşmayı bırakır ve yavaş yavaş evine doğru gider. Bu arada adamın da ıslanmadık yeri kalmaz. Ertesi gün hava yine yağmurludur. Bu defa Hoca Efendi alışveriş için sokağa çıkmıştır. O, işini bitirip de hızlı adımlarla evine doğru giderken bir gün önceki komşusunun evinin önünden geçer. Bu sefer komşusu; 'Hoca Efendi, Hoca Efendi, sen dün bana 'Allah'ın rahmetinden kaçılmaz. ' demiştin; bak şimdi kendin kaçıyorsun.' deyince, Hoca komşusuna doğru döner ve; 'Be adam! Ben Allah'ın rahmetinden kaçmıyorum, Allah'ın rahmetini çiğnememek için koşuyorum.' der. Nasreddin Hoca'dan hoşlanmayan komşularından birisi günün birinde onu yolu üzerinde durdurur ve bilmiş bilmiş konuşmaya başlar: 'Hoca Efendi, senin için 'Evliya oldu, erdi' diyorlar. Doğrusu inanmadım, eğer kerametin varsa benim dört ayaklı eşeğimi iki ayaklı yap da inanayım.' der. Adamın sözlerine sinirlenen Nasreddin Hoca; 'Be adam, ben eşeğin ayaklarını dörtten ikiye indirebilir miyim, bilmem. Fakat sen biraz daha konuşursan senin ayaklarını dörde çıkarabilirim.' deyiverir. Arkadaşları zaman zaman Nasreddin Hoca'ya takılırlarmış, çünkü onun cevaplarından hisse çıkarırlarmış. Gene böyle bir günde Hoca'ya; 'Hoca Efendi, sen mi büyüksün, yoksa kardeşin mi?' diye sorarlar. Hoca arkadaşlarının yine kendisine takıldıklarını anlayınca şöyle bir düşündükten sonra gülümseyerek şu cevabı verir: 'Geçen yıl anneme bu soruyu sormuştum, o da; 'Kardeşin senden bir yaş küçük.' demişti. O zamandan bu yana bir yıl geçtiğine göre şimdi aynı yaştayız.' Hoca ve arkadaşları bahar mevsiminde bir çınarın altında oturmuş, çaylarını içerlerken aralarından biri Hoca'yı sözüm ona imtihan etmek ister: 'Yahu Hocam, bu insanlar yaz aylarında sıcaktan, kış aylarında ise soğuktan şikâyet ederler; sizce bu şikâyetin sebebi nedir?' Hoca bu, hemen cevabını veriverir: 'Komşu, komşu, sen onlara kulak asma, bak içinde yaşadığımız bahardan hiç hoşnut olmayan var mı? Sen hayatını yaşamaya devam et.' Üzüm bağıdan dönen Nasreddin Hoca'nın eşeğinin üstünde koca bir kasa üzüm varmış. Tam eve varacakken Hoca'nın peşine çocuklar takılmış ve: – Hoca, Hoca bize üzüm verir misin?, demişler. Hoca düşünmüş, çocukları saymış. 'Eğer hepsine bir salkım verirsem bana üzüm kalmaz' diye düşünmüş. Hoca, kasadan bir salkım üzüm almış ve çocukların her birine birer tane üzüm vermiş. Çocuklar ellerindeki üzüme bakmış ve içlerinden biri: – Hoca bu çok az değil mi?, demiş. Nasreddin Hoca bu ya hemen cevabı vermiş: Köylüler toplanmış Nasreddin Hoca'nın tepesine ve sormuşlar: – Hocam bal ve sirke birbiriyle uyuşmazmış derler, doğru mu sence? Hoca biraz düşünmüş ve gidip mutfaktan bal ve sirke almış. Bir kaşık bal yiyip üstüne sirke içmiş. Yüzünü ekşiterek: – Neden uyuşmasın, gayet de iyi anlaşırlar, demiş. Yüzünü görenler: – E, Hoca yüzün ekşidi. Hoca yine cevabını vermiş: – Onlar anlaştı anlaşmasına ama beni aradan çıkarmaya çalışıyorlar. Temel Fıkraları Temel ile Dursun promosyonlu meşrubat alırlar. Meşrubatı açan Temel hemen kapağa bakar: - 'Tekrar deneyin.' Kapağı kapatıp yeniden açar ve okur: - 'Tekrar deneyin.' ... ... ... En sonunda sinirlenen Temel: - 'Ula Tursun. Ha punlar pizi kandıriy! İki saattir deneyrum hala pi şey çıkmadi.' Temel bir gün ölür ve cehenneme gider, cehennem zebanisi Temel'e tekme tokat girişir. Temel - Uyyy daa siz böyle yaparsaniz buraya kimse gelmez. Fadime vefat etmiş. Tabutunu taşırken tabut cami duvarına çarpmış. Fadime'den 'AYY!' diye ses gelmiş. Fadime'nin ölmediği anlaşılmış. İki yıl sonra Fadime tekrar ölmüş, bu kez Temel demiş ki: - Dikkatli taşiyun da aman sağa sola çarpmasun Mahkemede hakim, Temel'e sormuş: - Kiminle evlisin? - Bizum kariylan! Hakim sinirlenmiş: - Eee herhalde, sen hiç erkekle evlenen duydun mu? - Duydum tabi, nasıl duymam!.. - Kimmiş? - Bizum kari... Öğretmen derste 'anonim' kelimesinin manasını anlatıyordu; - Anonim, isimsiz demektir. Yani kime ait olduğu belli değildir. Tam o esnada bir kahkaha duyuldu, öğretmen sordu; - Kim güldü? Temel cevap verdi: - Anonim! Temel ve Dursun bir gün aynı uçakta yan yana seyahate çıkmışlar. Uçak gökyüzünde süzülürken birden bir ses işitmişler ve pilot: Herkes sakin olsun motor arızası yaşandı, uçağın bir motoru devre dışı kaldı ancak telaş etmeye gerek yok Aradan geçen bir süre sonra pilot tedirgin ve korkulu bir ses tonuyla ikinci bir anons daha yapmış: Uçağın ikinci motoru da bozuldu. Temel sonrasında Dursun'a gayet rahat, sakin ve huzurlu bir ses tonu ile: Dursun desene ha bu geceyu da burada geçirecağuz. Temel bir gün evinin damı akmasın diye çatıdaki kiremitleri tamire çıkmış. Tamir ederken birden ayağı kiremitlere takılarak 2. kattan aşağıya düşmüş. Temel'i yerde gören komşusu Dursun hemen olay yerine koşarak Temel'e yardım ederek onu yerden kaldırmış. Temel önce bir üstünü başını temizlemiş ve o sıra Dursun: Ula Temel ne oldi? Nasul bu hale geldun sen? Temel: Valla Dursun ne olduğunu bilmeyerum ki! Bende senin gibi buraya yeni geldum. Öğretmen pazartesi sınıfa gelmiş ve öğrencilerine sormuş: -Geçen hafta hepinizden bir iyilik yapmanızı istemiştim. Osman, Temel ve Ali tahtaya gelin ve yaptığınız iyilikleri anlatın, demiş. Ali: -Bir teyzeyi karşıdan karşıya geçirdim. Temel araba sürerken kırmızı ışıkta geçmiş. Tabii bunu gören polis Temel'i durdurmuş. Polis: - Ehliyet ve ruhsat beyefendi! Temel: - Verdunuzda mi isteysunuz... Temel aldığı bir daktiloyu bozuk diye geri götürdü. Satıcı; - Neresi bozuk, dün aldığında sağlamdı. Temel: - İki tane 'a' yok, saat yazamıyorum. Temelle Dursun ormanda yürüyorlar. Bir ara Temel Dursun'a sesleniyor: -Dursun ormanın güzelliğine bak. Dursun: -Ağaçlardan göremiyorum ki. Temel, Cemal'e : -Fadime'nin kürke alerjisi var. -Nerden pileysun? -Ne zaman kürk giymiş pi avrat cörse hastalanayı. Dursun evinden çıktığında birde bakar ki komşusu Temel kendini belinden ağaca asmış halde duruyor. Hemen gidip ipi ağaçtan çözer. Komşusunu ağaçtan indirdikten sonra merakla sorar : -Ha sen ne yapayudun öyle? -Hiç kendimi asaydum... -Ha uşağum, penum pildiğum insan poynundan asılayi. Temel üzgün ve çaresiz bir halde komşusu Dursun'a baktıktan sonra cevap verir : -Ben de öyle yapmişudum.Ama ipu poynima pağladığum zaman bi türlü nefes alamayrum. Gazetede şöyle bir ilan çıkmış : 'Bir müdür aranıyor. Yüksek tahsilli, İngilizce ve Fransızca bilen, askerliğini yapmış, 30 yaşından gün almamış, boyu 1.85'den yukarı ve bekar olması gerekir... Temel başvurmuş : -Ben demiş, yüksek tahsil şöyle dursun ilk mektebi bile zor biturdum. İnciluzce de Firansizca da bilmeyrum.Yaşım 45'den yukarı, boyum 1.67... -Eeee, demişler. Ne demek istiyorsun? Temel gayet ciddi : -Bu ilanı verduğunuz müdürlük işi var ya, ha bu iş için bana güvenmiyesunuz demeye geldim.. Karadeniz Fıkraları Bir mecliste konuşulurken, Arkadaşı Karadenizliye sormuş: Temel kırtasiyeye girmiş, tezgahtara : Aritmetik öğretmeni Temel öğrencilerinden şikayet ediyormuş : Temel kapıcı olarak çalıştığı on katlı binanın asansörü bozulunca bir kağıt asıyor, üstünde şu yazılar var : Temel hayvanat bahçesinde gezerken açık bulduğu bir kafesten içeri dalmış. Deli Fıkraları Akıl hastanesinden kaçan iki deli, karşıdan gelen bekçiyi görünce iri gövdeli bir çınarın arkasına saklandılar. Bekçi, onların ayak seslerini işitmişti. Sordu : Ters tuttuğu çiviyi bir türlü duvara çakamayan deliye, bir başka deli şöyle demiş; İki deli tımarhaneden kaçmak için plan yapmışlar ve arkadaşlarına akşam kacacaklarını söylemişler ve dedikleri gibi akşam kaçmışlar. Ertesi gün tabi herkes alarmda bu delileri arıyor akşama doğru iki deli tekrar tımarhaneye gelmişler, Arkadaşları sormuş: -Madem kaçtınız niye geri döndünüz? Deliler cevap verir: -Bu provaydı yarın akşam kaçacağız demiş. Sinemaya girmek istiyordu. Gişeden biletini aldı. Birkaç dakika sonra gelip bir tane daha aldı. Sonra bir bilet daha bir daha... Gişedeki görevli dayanamadı; - Karaborsa yapıyorsun galiba. Bu kaçıncı bilet alışın? Deli öfkeyle dedi ki; - İçeride bir deli var, tam kapıdan girince biletimi alıp yırtıyor. Ben de gelip yenisini almak zorunda kalıyorum... Bir deli yataktan düşmüş. 2 Saat sonra tekrar düşmüş. Sonra şöyle demiş. - Allah'tan kalkmışım yoksa kendi üstüme düşecektim Bir gün bir bilim adamı yılbaşı nedeniyle hastaneleri gezip akıllanan delileri salmaya karar vermiş. Bir sürü hastaneyi gezmiş fakat hiç akıllandığına kanaat getirilen deliye rastlamamış. En sonunda bir hastaneye gitmiş birde bakmış ki bütün deliler zıplıyor. İki deli havuzun başında oturuyorlarmış. Biri kalkıp havuza şeker atmış. Delinin biri kuyuya bir taş atmış yüz akıllı çıkarmaya çalışmış, çıkaramamış. Sonunda delinin diğeri ilk deliye bu akıllıların ne yaptığını sormuş. Birinci deli de :