Fetih Suresi, Peygamber Efendimiz ve ashabının Hudeybiye Antlaşması'nın ardından Medine'ye dönüşü sırasında nazil olmuştur. Sureye adını ilk ayette geçen "feth" kelimesi vermiş olup bu kelime "fethan mübînen" (apaçık bir fetih, büyük fetih) ve "fethan karîben" (yakın fetih) terkiplerinde de yer alır. Bu ifadeler, Mekke'nin fethine dair bir işaret olarak kabul edilir.
Mekke'nin fethini müjdeleyen surede; Allah tarafından Peygamber Efendimiz'e (s.a.v.) açık bir fethin ihsan edildiği bildirilir. Müslümanların kalbine güven ve ferahlık veren sure, iman edenlerin Resûl-i Ekrem'in etrafında kenetlenmesine vesile olmuştur.