Etiler Dilek Yıldızı sokaktaki çöp konteynırındaki cesedin Münevver Karabulut'a ait olduğu çantadan çıkan kimlikten belirlendi. Saat 22.00'ye yaklaşırken dedektifler Münevver'in ailesine ulaştı. Münevver'in kardeşi Enver Karabulut, ablasının sevgilisinin Cem Garipoğlu olduğunu söyledi. Cem Garipoğlu ailesiyle birlikte Bahçeşehir'de oturuyordu.
ZAMANA KARŞI BÜYÜK YARIŞ
4541 telsiz kodlu cinayet bürosu ekibi vakit kaybetmeden Bahçeşehir 2. Kısım Şelale Villaları 73 numaralı villaya yola çıktı. Ama ellerinde henüz yazılı bir arama kararı yoktu. Zaman son derece önemliydi. Dönemin Asayiş Şube Müdürü Tuğrul Pek durumu hemen soruşturma savcısı Faruk Erşen Yılmaz'a iletti. Faruk Erşen Yılmaz arama için hazırlanan mahkeme kararını paraf ettiğinde saat olarak gece 12'yi not etti. 37554 sicil numaralı B ü y ü k - çekmece Nöbetçi Cumhuriyet savcısı arama iznini onayladığında saat olarak 00.55 notunu düştü. Yazılı arama kararında bu bürokratik süreç işlerken 4541 telsiz kodlu cinayet bürosu ekibi, saat 22.30'da eve ulaşmıştı bile. Katil zanlısı evde olabilirdi. Polis memuru Ufuk Demirer'in çaldığı kapıyı anne Anne Tülay Makbule Garipoğlu açtı. Kapı aralığından oldukça ürkek bir şekilde "Kimsiniz?" diye sordu. Dedektifler polis kimliklerini gösterdi ve Cem'i aradıklarını söyledi. Anne Garipoğlu "Cem'i en son öğlen gördüm. Eve geldiğimde yoktu. Nerede olduğunu bilmiyorum" dedi. Ama yılların kurt dedektifleri annenin bir şeyler sakladığını anlamıştı. Nazikçe "Size inanıyoruz ama içeri girebilir miyiz?" dediler. Giriş o giriş. Ve sabaha kadar da evden çıkmadılar.
15 DAKİKAYLA CEM KAÇTI
Anne Tülay Makbule Garipoğlu daha sonra savcıya verdiği ifadede şunları söyleyecekti: "Cem eve geldikten sonra üstünü giydi. Eşim 'Biraz hava alsın' dedi ve onu alarak dışarıya gittiler. Eşimin kullandığı gri renkli Megane marka, plakasını bilmediğim bir otomobille evden gittiler. Onların gitmesinden 10-15 dakika hemen sonra polisler eve geldi." Gerçekten de 4541 kodlu cinayet bürosu ekibinin eve ilk ulaşmasından 15 dakika kadar önce Cem babası ile birlikte evden ayrılmıştı. Bu durumu bir cinayet bürosu dedektifi, günler sonra şöyle özetleyecekti: "Ah 15 dakika yok mu? Bir 15 dakika önce orada olabilseydik Cem kucağımıza düşecekti!" İşte o talihsiz 15 dakikalık gecikme başta Cinayet Bürosu'nu olmak üzere tüm emniyet teşkilatını 197 gün boyunca oyalayacak, kâbuslar görmesine neden olacaktı.
