Şahinali Mahallesi'nde yaşayan Refiye Tokmak, 3 ay boyunca dikiş nakış kursuna giderek meslek sahibi oldu. Aldığı dikiş nakış makinesi ile evini adeta terzi atölyesine çeviren Refiye Tokmak, yastık örtüsünden yatak kılıfına dek çeşitli tekstil ürünleri üretmeye başladı. Bu ürünleri de komşu kadınlara satarak geçimini sağlamaya başladı.
'KADINLAR YAPAR'
Zorlu bir yaşam sürdüğünü anlatan Refiye Tokmak, şunları söyledi Eşim Zafer Tokmak, 9 yıl önce geçirdiği iş kazası sonrası tekerlekli sandalyeye bağlı kaldı. Eşim sakatlanınca sıkıntılar yaşadık. Ben de komşularımın da yardımıyla devletimizin açtığı dikiş nakış kurslarına gittim. Gittiğim 3 aylık kurstan günlük 10 lira eğitim ücreti veriliyordu. Hem dikiş nakış öğrendim hem de üstüne para aldım.
Aldığım günlük ücreti biriktirdim. Kurs bittikten sonra sertifikamı aldım. Aldığım sertifika ile ne yapabilirim diye düşündüm ve aklıma evimin bir odasını terzi atölyesine çevirmek geldi. Kurstan alarak biriktirdiğim para ile bir nakış makinesi aldım. Ayrıca kendimin de bir dikiş makinesi vardı. Şu anda evde kadınların verdikleri siparişleri yapıyorum. Yani evin hem erkeği hem de kadını oldum.
Kadınlar yaptırmak istedikleri şeyleri, yastık yüzü, pike, yatak örtüsü gibi siparişler veriyor ve belirli bir ücret karşılığında dikip hazırlayıp kadınlara veriyorum. Bu şekilde ailemin giderlerini karşılamak için bir gelir sağlıyorum. Eşimin ve çocuklarımın ihtiyaçlarını karşılıyorum. Hem engelli eşimle ilgileniyorum, hem de ailemi geçindiriyorum.
Kadınlar her şeyi yapar. yeter ki istesinler. İş kazası sonrası 9 yıldır tekerlekli sandalyeye bağlı kalan Zafer Tokmak ise Engelli olmam sonrası eşim terzilik öğrenerek evimize kurduğu terzi atölyesiyle geçimimizi sağlıyor. Eşimden Allah razı olsun dedi.
