Başak Sayan, ekranların son yıllarda gördüğü en güzel kadınlardan biri. Simsiyah saçları ve etkileyici havası ile sıra dışı. Onu şu sıralar 'Harem' dizisinde 'Çeşmi Fesat' olarak izliyoruz. Asker bir baba ve Almanca öğretmeni bir annenin sıkı disiplinle yetiştirilmiş çok çalışkan kızı. İki kitap yazmış, astroloji eğitimi almış, dakikliği ile bilinen ve sevgiyi anlamış bir kadın. Kitaplarından biri sinemaya uyarlanacak olan, yeni kitabını piyasaya çıkarmaya hazırlanan Sayan; Yeni Aktüel dergisinden Neslihan Perker'e samimi açıklamalarda bulundu.
Oyunculuğun yanı sıra kitap yazıyorsunuz. Disiplinli, kendine bakan, sürekli gelişen biri misiniz?
Disiplin benim genetik koduma yerleşmiş. Annem Almanca öğretmeni, babam ise asker. İnsanlara ilk başta mesafeli gelirim, kendimi korumak için geliştirdiğim bir maske bu aslında. Hassas ve kırılganım. O kadar çok yara aldım ki savunma mekanizması geliştirmişim. Karşımdakine güvenirsem açabiliyorum içimi.
BAVULUMU ALIP ÇIKTIM
Ailenizin disiplinli yapısı ilk gençlik yıllarınızda asi davranmanıza neden oldu mu?
Olmaz mı! Babam bu işi yapmamı hiç istemedi. Zaten bulunduğum noktaya baktığımda, şimdiki hayat hayaldi. Kocaman, kitaplarla dolu bir odada sürekli okuyan bir çocuktum. 18 yaşında bir not yazarak evden ayrıldım; İstanbul'a, halamın kızının evine geldim elimde bavulumla. Üniversiteyi burada okudum. Babama göre bırak bu işi yapmak, başka bir şehirde okuyamazdın bile... Babamla uzun yıllar konuşmadık. O disiplin evet, beni zorladı.
Annenizle ilişkiniz nasıldı?
Çocukken okuldan sonra eve gitmek rahatlamak demektir, oysa eve gittiğimde beş çayının ardından annem "Ne öğrendin; getir, bakayım" derdi. Odama gider anlamadığım yerleri çalışırdım, annem her gece yazılı ve sözlü yapardı.
Hayatla ilgili neyi çözdünüz bu zamana kadar?
Evrenin bir matematiği var, bir şey olacaksa oluyor. Bu her şey olacağına varacak, bırak demek değil. Senin gitmen gereken bir nokta varsa, kaderinde seni o noktaya götürecek olaylar yaşıyorsun. Evlisin, boşandın veya işinden ayrıldın diyelim... Ben biliyorum ki artık, tüm bunların bir nedeni var. Evren ve enerjiler çok hızlandı. Birisini beğeniyorsun ama ilişki yaşayamıyorsun, demek ki o dönem doğru zaman değil. Yıllar sonra o kişiyle buluşuyorsunuz veya buluşmuyorsunuz.
Artık hiçbir şey sizi üzmüyor mu?
Üzüldüğüm bir durum olunca çok hızlı bırakabiliyorum, yukarıdakine güveniyorum. Ne gerçekleşiyorsa, iyi olmam için yaşanıyor. Örneğin birisi boşanıyor; bu kötüymüş gibi algılanıyor. Belki de iyi olduğunu bir sene sonra anlayacaksın.
Yaşamı çok rahatlatan bir düşünce yapısı bu...
Çok büyük bir rahatlık. Çok hırslıydım eskiden, zarar verme anlamında değil ama pes etmiyordum asla bırakmıyordum. Şimdi bir şey olması gerekiyorsa oluyor. Gerçekten içtenlikle ne istediysem oldu. Evrende her şey ya parçacık ya da dalga boyu (titreşim) ile algılanır. Evrendeki her şey titreşir, düşüncelerin de duyguların da. Sen, evrene yaydığın titreşime benzer titreşimleri çekiyorsun, radyo frekansı gibisin. Keşke bunları daha erken yaşta öğrenseydim.
ESKİDEN HIRSLIYDIM
Aşk acısını ilk ne zaman yaşadınız? Bir de derler ya hayatta bir kere aşık olunur...
Ben ona inanmıyorum. Oscar Wilde hayatta bir kere aşık olduklarını söyleyenler için "Ya çok tembel ya da hayal gücünden yoksunlar" demiş. Aşka ütopik bir anlam yükleniyor; bir kere yaşanır diye, çok saçma. Bir süre sonra geçiyor, evet. İlk aşk acımı 19 yaşında yaşadım, çok acılıydı. Kötü bir süreçti... Karşımdaki benden 10 yaş büyüktü daha tecrübeliydi, ben ise duygularımı idare etmeyi bilmiyordum.
Bu acının ardından ne yaptınız?
Karşıma çıkan her insana çok acı çektirdim. 20 yaşındaydım, düşe kalka öğreniyorsun... Şimdi hayatta en çok korktuğum şey birisine yanlış yapmak. Yalan dahi söylemem. Zaten en ufak bir yanlış yaptığımda aynısını yaşıyorum kısa bir zaman içinde.
