- Nişanlınıza karşı 'ıssız adam' değilsinizdir umarım.
- C.H: Hiç değilim. Bir kere çok büyük özveri ile büyütüldüm ben. Annem bana Garfield der. Kerem'e de Kermitt.
- Evde sizin oynadığınız diziler izleniyor mu?
- Baba: Sadece Cemal'in oynadığı dizileri izliyorum.
- C.H: Babam sofraya oturduğu zaman, mutlaka televizyon kapatılırdı. Televizyon izlenerek sofrada yemek yenmezdi! Zaten evin içinde sürekli yaratıcı bir aktivite olduğu için, TV karşısına geçip bir şey seyretmek ilginç gelmiyor insana. Biz Kerem'le 25 sene öncesinde ufak ufak kısa filmler çekip, ilk el kameraları çıktığı zaman sürekli bir yere ışıklar yakıp, şakacılardan malzeme alıp Indiana Jones'ler çekiyorduk.
- Ortak sinema zevkiniz?
- K.H: İkimiz de Star Wars mitolojisini seviyoruz.
- C.H: Genel olarak aynı tarz filmleri seviyoruz. Kayıp Armağan zaten biraz Star Wars'a benziyor. Hem aksiyonlu hem eğlenceli bir kurgusu var.
- İki kardeş olarak aşk ve evlilikle ilgili fikirleriniz aynı mı? Yoksa çatıştığınız noktalar var mı?
- K.H: 27 yaşımda evlendim, 30 yaşındayım. Eşim hamile. İkiz bebek bekliyorum. Gayet iyi bir zamanlama tutturdum gibi geliyor bana.
- 'Baba oluyorum. Artık sorumluluğum var. Üstelik aynı anda iki çocuk geliyor,' diye bir korkunuz var mı?
- K.H: Tabii ki var.Türkiye'de yaşamak bir yana, İstanbul'da yaşamak çok zor. Eşimin hamile olduğunu öğrendiğim anda içime korkunç bir çalışma tutkusu düştü. Hamile olması, bana şevk verdi. Dedemden de, babamdan da onu gördük. Çok keyifli bir dönem başlıyor benim için.
- İkizler kız mı erkek mi?
-K.H: Biri kız, biri erkek. Bol bereketli gelirler inşallah.
-'Amca oluyorum' duygusu nasıl?
- C.H: Çok güzel, heyecanlıyım.
- K.H.: Erkeği vereceğim Cemal'e savaşçı yapacak.
- C.H: Kızı da çalıştıracağım. O da Amazon olur. O zamana kadar ben de bir çiftlik oturtabilirsem inşallah.
- Bu at kazası çok üzücü bir olaydı. Şimdi her şey yolunda mı?
- C.H: Yüzüm parçalandı. Elmacık kemiğimin üçü de yerinden koptu, iki buçuk santimetre içeri gömüldü. İçerideki bütün sinüs yollarını parçaladı, şimdi burnumun bir yanından hiç nefes alamıyorum.
-'Bir daha ata binmem' demişsiniz?
- C.H: Yok canım. Ameliyattan 28 gün sonra Kağıthane'de cirit festivalinin açılış atışını yaptım at üstünde.
- Baba: Annesi ile beraber telaşla hastaneye geldik, odasında yatıyor. Surat şişmiş, annesini ilk gördü ve ilk söylediği şey, 'İyileşir iyileşmez tekrar ata bineceğim,'oldu. Annesi Cemal'den çektiğini benden bile çekmedi. Cemal'in ona yaşattığı korku ve heyecanlar bir hayli fazla yani.
- C.H: Çok dik kafalı ve inatçı biriyim, tartışmaya müsait de değilim. Kendi doğrularım var. Lale de bana benziyor. Birbirimiz adına bunu kabullenmemiz çok uzun sürdü. Beraber yaşadığımızdan beri çocuk antrenmanı yapıyoruz.
