Kadın olsaydım, bu ülkede daha çok ızdırap çekerdim

Cemil İpekçi'nin 17 Kasım'da yayımlanacak Affedin Beni adlı deneme kitabında, aşkları, aldatma ve aldatılma öyküleri de var, siyaset hakkındaki fikirleri de... İpekçi, "Yaşadıklarım, başkalarının hayatından o kadar farklı ki sanki bir Doğu masalı gibi..." diyor.
- Son yıllarda mı yazmaya başladınız, yoksa yazma uğraşı hep hayatınızın içinde miydi?
- Cemil İpekçi olmaya karar verdiğimde şunu gördüm. Beni büyüten eskilerin dilinde lala denilen kişi 'Hayatta bir hedefi önüne koyacaksın. Bu hedefin, en istediğin olgu olacak,' derdi. Hedefim tasarımcı olmaktı, onun yanı sıra balerin, tiyatro oyuncusu olmayı, piyano çalmayı, şiir yazmayı da istiyordum. Bunların hiçbirini tasarımcı olma hedefime giderken bırakmadım. Şiir de yazı da yazdım, ama hep sakladım. Ama bundan üç yıl evvel doyuma ulaştığımı hissettim ve sevdiğim başka taraflarımı ortaya koymak istedim. Neden mi yazdım? Mesela ben resim bölümünü bitirdim, ama resim ruhum yoktur. Giysilerle de kendimi ifade ettiğimi zannediyorsunuz, ama değil. Esasında yazılarla çok daha içim boşalıyor. Çünkü düşüncelerinizi koyuyorsunuz ve tabii ki isim olup şöhret olmaya başladığınızda da sizin için yalan yanlış bir sürü şey yazıyorlar. Ben de dedim ki: 'Hayır! Buna bir el koymam lazım artık! Çünkü hayatımı bilmeyenlerin beni yazması yerine, ben yazmalıyım.' Duygularımın ne olduğunu, iç dünyamı iletmek için yazdım.
- Zaten hep aykırı bulunan açıklamalar yapıyorsunuz.
- Aykırı çiçek olmama rağmen, bu ülkede çok sevildiğimi görüyorum. Bu kadar sevgiyle yaklaşıyorlarsa, duygularımı merak etme hakları var. 'Bir Doğu masalı' da artık patentli ismim. Her kitabımda bir Doğu masalı olacak! Çünkü hayatımı bir doğu masalı olarak alıyorum. Yaşadıklarım, başkalarının gerçeklerinden o kadar farklı ki, o yüzden bir masal gibi.
- Kitabın adı Affedin Beni. Kimden af diliyorsunuz?
- Herkes gibi hayatımda mutlu ve mutsuz olduğum anlar var. Siyasete karşı olan düşüncelerim, aşklarım, sevgilerim ve nefretlerim de oldu. Kitaptaki başlıkları da ona göre seçtim. Kitapta denemelerim var. Bundan sonra bir kitap daha olacak. O kitapta da ailemin dışındaki isimleri kullanmıyorum. Beraberliklerim de yer alacak, ama isim vermeden, doktor, küçük ayıcık, faça, lilupus gibi. Sonraki ateş, su, toprak ve hava diye dört ayrı kitap olacak. Kendimi anlatacağım. Çünkü ailemle ilgili kitaplarda doktor olan babam, mühendis diye yazılmış. Beni hakikaten sadece görünümümle yargılayan yazılar var.

HEPİMİZ DÜNYAYA AYNI GELİYORUZ
- Toplumun insana biçtiği role karşı bir serzenişiniz var yazılarınızda. Kırgın mısınız?
- Kırgınlıktan çok, bir kızgınlık var. İnsanlık hâlâ ben insanım diyemiyor, sınırlar koyuyor. Birine zenci, birine sarı ırk, diğerine Türk, Kürt, birine başı bağlı, diğerine başı açık deyip birbirlerini yargılıyor, ayrımlar yapıyorlar. Halbuki hepimiz dünyaya aynı geliyoruz; acıkıyor, âşık oluyoruz. Hem iyiyiz, hem kötüyüz hem de melek ve şeytanız! Birbirimizden hiçbir farkımız yok, ama insanın kendini dünyanın efendisi zannetmesine kızgınım. Çünkü insan dünyanın efendisi değil; ağaçtaki bir yapraktan, kelebekten, kuştan, böcekten farkı yok. Bana karşı yıllarca tepkisel davrananlara karşı da bir serzeniş bu kitap. Bir nevi ironi var isimde.
- Kitapla aynı adı taşıyan Affedin Beni bölümünde sitemle birlikte bir isyan da var.
- Tabii var. Çünkü 64 yıllık ömrümde hep mücadele ettim ve mücadelemi de kazandım, çünkü insanın dört duvar arasında yaptığının hiç kimseyi ilgilendirmediğini anladılar. Önemli olan hayata karşı ne yapıyorsunuz? Megaloman değilim, ama ülkemde bir sürü adam diye geçinenden çok daha iyi işler yaptım. Türkiye'nin ilk tasarımcısıyım, birçok talebe yetiştirdim. Türkiye dendiği zaman dünyada Cemil İpekçi diye bir olgu var. Hayatımda kendi örf ve adetlerimizi kaybetmeden öğrenmenin savunmasını yaptım, zaferim bu oldu. Kolay bir savaş vermedim.
- 'Hiç huzurlu olamadım,' diyorsunuz. Neden?
- Devamlı savaşırken huzurlu olmanız mümkün mü? Bu ülkede gay doğmasanız bile heteroseksüel bir kadın ve erkek olarak da 'Ben çok huzurluyum,' diyene şaşırıyorum. Öyle bir dönemde doğmuşuz ki huzurlu olabilmeniz için ya şeytani ya da egonun en büyük olan tarafında olmanız gerekiyor. Bu kadar açlığın, ayrımcılığın, yüklenmenin olduğu bir ülkede, huzuru ancak kendi kendinizde, bazı saniyelerde bulabilirsiniz.
- Nereden güç alıyorsunuz?
- Annemle babamın bana verdiği terbiyeden alıyorum. Allah'ın öbür dünyaya göçtükten sonra değil, doğduğumdan beri benimle olduğunu da çok hissettim. Beni aykırı bir çiçek olarak yarattı, niye kadın olmadım? Çünkü o beni böyle yaratmak istemişti. Allah beni bu dünyaya savaşmak üzere göndermiş! İçimdeki inanç, bütün yargılara rağmen beni ayakta tuttu

BİR KÜRK İÇİN YALANLAR SÖYLEDİM

- Hep aldatılmışsınız. Sizi terk edenlerin çoğu da hep 'Buraya kadarmış,' demiş...
- Evet, öyle! Çok aldatıldım, ama kendimi çok aşağılamadım. Baktım ki kadın da olsaymışım aldatılacakmışım. Dünya güzeli annem de babam tarafından aldatıldı. Dünyanın en güzel artistleri de aldatılıyor. Aldatmak, erkek için olağan. Aşklarım, aldatılmaktan çok, yaşadığım ülkenin mahalle baskılarından bitti. Örneğin 17 yıl yaşadığım o büyük aşkı, belki ömrümüzün sonuna kadar beraber bitirecektik. Ama onun annesi balkona çıkıp 'Evleneceksin, 43 yaşındasın, torun istiyorum,' diye bağırdı. Ne oldu? Evlendi, ayrıldı, iki çocuğu oldu ve sonunda alkolik oldu. Hayatımdaki aşklarımı insanlar katletti. Milletçe inançları ve duyguları katlettiğimizi kabul etmeliyiz.
- Siz aldattınız mı?
- Evet. Beni her aldatanı, ertesi gün ilk önüme gelenle aldattım. Gençliğimde intikam almak, sonra da aldatmaya inanmadığım için aldatırdım. Yalan söyledim, beni sevmeyene o günkü menfaatlerim için 'Seni seviyorum,' dedim. Ben de gençliğimde bana alınan bir yüzük, bir kürk için kirpiklerimi savurup, gülücükler attım. Sütten çıkmış ak kaşık değilim. Zaten öbür âleme de kanatlar takıp, gideceğimi zannetmiyorum, ama insanlar beni yargılamadan önce kendini yargılamalı.
- Bir anda mı âşık olursunuz?
- Hiçbir aşkım zamanla başlamadı, elimi verdiğimde, göz göze geldiğimde başladı, ama uzun sürdü; 8, 12, 17 yıl. Ama hayatımda bir kez âşık oldum, 17 yıl sürdü ve hakikaten bir günde bitti. Sabah âşıktım, öğleden sonra buluştuğumuzda aşktan zerre kalmamıştı. Aşkım biteli 14 yıl oluyor. O aşkı, dinlediğim müziklerle yaşıyorum. Fakat o kişiyi ne istiyorum, ne de âşığım. Ben âşık olduğum devirlere âşığım. Diğer ilişkilerimde âşık değildim, seviyordum. En son yaşadığım ilişki de bana boyut atlattı! Çünkü sevmenin, sahip olmak olmadığını, beraberliğin hür olmak olduğunu ve bedensel ilişki bitse bile hâlâ sevebileceğimi gösterdi. Onun için aşk dediğimde, insanların 10 kez âşık olduğuna inanmıyorum. Çünkü aşk bir tutku.
- Şu aralar hayatınızda biri var mı?
- İçimde çok büyük bir aşk var, ama adını bilmiyorum. Çünkü her şeye o kadar âşığım ki; bir yaprağa, çiçeğe... Sevdiklerim var, ama hayatımda kimse yok. Gönül kapımı kapamadım, ama gönül kapımın kapısına ne yazdıysam, girmeye korkuyorlar. 'İnsansan gir!' diye bir şey yazabilir.
- Evlenmeyi düşünmüyor musunuz?
- Hayır. Bir imam, bir resmi nikahlı evlilik geçirdim. Artık diş fırçamın yanında bir başka diş fırçası istemiyorum. Sanırım doğduğum andan itibaren Allah'a âşığım. Suretlerde onu aramışım. Yaratana kavuşacağım gün, mutlu olacağım. Çünkü onu her yerde gördürmeye başladığınız dakikadan itibaren ve size çektirdiği acılara rağmen isyan etmiyorsanız, zaten aşk öyle bir şeydir.

TÜRKİYE, ÜÇÜNCÜ CİNSİN HAKKINA HAZIR DEĞİL

- Siyasete girmeyi düşünüyor musunuz?
- Hayır, daha ülkem buna hazır değil, ama sivil siyaset yapabilirim. Resmi siyaset yapabilmem için daha çok zaman var. Meclis'e başörtülü milletvekili almaya bile hazır değilken, kulağı küpeli için nasıl hazır olsun? Ben onun için gay hakları için de savaşmıyorum; çünkü ülkemde insan hakları daha oturmadı. İnsan hakları oturduğu gün, üçüncü cinsin de haklarına bakabiliriz. Ama Hollanda ya da Amsterdam'da doğsaydım, çoktan siyasete girmiştim. Yoksa siyasete girerdim. Kültür bakanı olmak isterdim.

- Şu anki Türkiye'ye baktığınızda manzarayı nasıl görüyorsunuz?
- Çok daha ileride olduğunu görüyorum. Ben AK Parti hakkında konuştuğum zaman bana sinirleniyorlar. Fakat Atatürk'ten sonra bir rahmetli Turgut Özal çok büyük bir zarı yırttı, bir de bugün AK Parti. Yanlışları yok mu? Elbette var. Keşke daha az sinirli olabilse, bakanlarımız, kendi konularında daha dikkatli olsa.

- Türkiye'de muhafazakarlık artıyor mu?
- Hayır, artmıyor. Hatta Türkiye, yanlış anlatılmış demokrasiyle Batılılaşmaya özendirilmeye başkaldırdı. Aslında muhafazakar dediğimizde, geçmişte muhafaza etmemiz gerekenleri geri alıyoruz. Örf ve adetlerimizi muhafaza eden ve öyle yaşayan biriyim. Benim yeğenlerimin benim yanıma çat kapı gelebilmeleri hadleri değil. Hadi bir bayramda elimi öpmesinler bakayım!

BU KADAR YIL SAVAŞACAĞIMA, KEŞKE MANEVİYATIMA DÖNSEYDİM

- 'İstediğim şöhreti elde ettim, ama yalnızlığa varacağını bilememiştim,' diyorsunuz. Yalnız mısınız?
- Şöhreti elde ettim, ama 'Acaba değer miydi?' diye kendime soruyorum. 42 yıllık meslek hayatımda bunca yorgunluğa, gönlümün kırılmasına müsaade etmeye değer miydi? Hep derim: Allah, Cemil'i, Cemil de Cemil İpekçi'yi yarattı. Onun yerine belki de tombul, kitap okuyan, bir yerde çalışan Cemil İpekçi olarak kalsaydım daha huzurlu olurdum. Çünkü esas Cemil öyle bir Cemil'di. İnsanların beni beğenmesi, aldığım ödüller, ne oldu? Yaşarken onları görmedikten sonra gittikten sonra heykelimi dikseler ne olacak? Ölüm, yaşanası bir hakikattir. 'Gideceğimiz ana kadar verdiğimiz dünyevi savaşlar, acaba ne kadar kârlı?' diye de bugün geldiğim noktada düşünmeden edemiyorum.

- Cevabınız ne oluyor?
- Dünyevi olarak değer, ama manevi olarak değmezmiş. Bu kadar savaşacağıma, daha fazla maneviyatıma, iç dünyama dönseydim, çiçeklerimle, hayvanlarla beraber olsaydım, belki daha fazla şey öğrenerek bu dünyadan ayrılacaktım. Sevgim de bu kadar kirlenmeyecek, gönlüm bu kadar kırılmayacaktı. Cemil İpekçi'yi kirlettiler; tertemiz, billur gibi bir sevgisi vardı, ama bugün artık çok kirli bir gönlüm var. Çünkü gönlüme her giren kirli bırakıp çıktı; kırdılar ve kırdıklarını da fark etmediler bile. Bütün üzüntüm, o kirli ve kırık gönlü, bir daha temizlemeniz mümkün değil.

- Ya aşklarınız? Bir kısmını takip ettik, bazıları gizli saklı kaldı sanki...
- Dünyadan dolayı değil, ama ülkeden dolayı aşklarımın hepsi yasak aşklardı. Gençliğimde aşklarım yasakken daha sinirliydim. Sonra yasak aşkın sadece benimki olmadığını gördüm. Çünkü bu ülkede aşk yasak! Kadınların çektiği aşk ızdıraplarını görünce, kadın olmadığıma bin defa şükrettim. Eğer kadın olsaydım, bu ülkede çok daha ızdırap çekebilirdim. Allah, beni çok seviyormuş ki son dakikada kurtarmış (gülüyor).