UZUN zaman sonra ilk defa güzel futbol için bahanesi olmayan bir derbi seyredecektik. Ancak maç öncesi yaşanan suni
'itiş-kakış' gerilimi Galatasaray'ı 'Kazanmak isteyen bir takımın yapmaması gereken her şey' başlıklı bir rehbere dönüştürünce mümkün olmadı. Fenerbahçe'nin sahadaki taktiğinden ziyade saha dışı 'gerelim-yeneyim' taktiği bir kez daha Galatasaray'ı esir aldı. Bu kadar ofansif oyuncusu ve taktiği olan bir takımın yapması gereken vitesi yükseltmek ve rakibi hataya zorlamaktı. Ancak Galatasaray bunu ancak 10 kişi kaldıktan ve iş işten geçtikten sonra başardı. Fenerbahçe'nin galibiyetinin sırrı iyi veya organize futbol değil; daha iyi konsantre olması ve Galatasaray'a kendi futbolunu oynama fırsatı vermemesiydi...
