Geçtiğimiz hafta kaybettiğimiz efsane sporcu Naim Süleymanoğlu'nun en büyük rakibi olan Yunanistanlı Valerios Leonidis, Hürriyet'e konuştu. İşte Leonidis'in sözlerinden öne çıkanlar:
NAİM BENİM ŞANSIMDI
Evet o altınları alamadım ama bu kadar harika bir sporcuyla rekabet etmek, beni çok geliştirdi ve olduğum kişi haline getirdi. Müsabakalar sırasında üzülüyor, hayal kırıklığına uğruyordum ama sonrasında hiç böyle düşünmedim. Kırdığım dünya rekorları hep onun sayesindedir. O normal bir sporcu değildi; yenmesi de kolay değildi; yenemedim de zaten ama olsun. Hem olimpiyat oyunlarında gümüş alıp da bu kadar hatırlanan kim vardır?
KARİYERİM BOYUNCA NAİM'İN BENİ GEÇMESİNİ İZLEDİM
Benim sıram biterdi ve Naim gelip daha fazlasını kaldırırdı. Sadece Atlanta'da, 1996'daki Olimpiyat Oyunları'nda Naim beni heyecan içinde bekledi. Ama olmadı.
ÇOK ERKEN BİR ÖLÜM
Sadece Türkler kaybetmedi onu; tüm spor dünyası kaybetti. O tahayyül edemeyeceğiniz kadar büyük isim, dünyanın gelmiş geçmiş en büyük sporcularındandı. Onun hakkında konuşurken bile tüylerim diken diken oluyor.
O TÜRKİYE'DEYDİ; BEN YUNANİSTAN'DA AMA HEP BİRBİRİMİZİN AKLINDAYDIK
Aramızda özel bir bağ vardı. Bugün bile düşününce hayret ettiğim bir hikâyem var. Bir gün iki oğlumla beraber bir restoranda oturmuş yemek yiyorduk. Büyük oğlum birdenbire "Baba acaba Naim Süleymanoğlu şimdi ne yapıyordur" diye sordu. Şaşırdım. "Hayırdır oğlum" dedim. Öyle durup dururken Naim'den bahsetmezdi yani. "Bilmem, birdenbire aklıma geldi" dedi bana. Daha beş dakika olmadan telefonum çaldı. Arayan Naim'di. Numarasını ekranda gördüğümde telefonu düşürecektim şaşkınlıktan. Açtım. "Seni rüyamda gördüm, endişelendim" dedi. "İyisin değil mi?"
