Çok şey oldu. Biriktirmeye değmeyecek anılarla doldurdum zihnimi. Yaşadım. (GÜRAY SÜNGÜ/ Vicdan Sızlar)
***
İnsanların arasına döndükçe gökyüzünden uzaklaşıyordu. (
ANDRE MALRAUX / İnsanlık Durumu)
***
İnsanları sevmek için kimseye söz vermedim. (
MEHMET EROĞLU / Kusma Kulübü)
***
Üşüdü. Üşüme dışarıdaki soğuktan değil, içindeki boşluktan gelmişti. (
KEMAL TAHİR / Yorgun Savaşçı)
***
İnsanlar birbirleriyle yürüyor, birbirleriyle konuşuyor, birbirleriyle yatıyor ve birbirlerini tanımıyorlar. İnsanlar birbirlerini tanısalardı, birbirleriyle yan yana gelmez, konuşmaz, yatmazlardı. (
THOMAS BERNHARD / Sarsıntı)
***
Akıllı olmak gerektiğini düşünüyor ve tam öyle olmaya çalışıyorken, yine aptallaşmak gerektiğini öğreniyoruz. (
THOMAS MANN / Değişen Kafalar)
***
Herkes görünene aldanmaya hazırdı. Çünkü görünene aldanmak, hayatı dayanılır kılmanın ilk şartıydı. (
HAKAN GÜNDAY / Az)
***
Nasıl oldu bilmem ama gururum mutsuzluğuma karıştı. (
DOSTOYEVSKİ / İnsancıklar)
***
Sevmek için yeterli olan nedir? Sezinlemek... Sisler arasında sezgi. Daha sonra görüntü kesinleşir; sis ya da su damlacıkları ya dolu, ya kar ya taş halini alır. (
UNAMUNO / Sis)
***
Ortak dilin, ortak sözcükler demek olmadığını biliyordum. (
FERİT EDGÜ / Doğu Öyküleri)
***
Kalbim, ah kalbim neden bu kadar yaşlısın? Şu toprakların güzelliğine bak, kalbim, daha ne istersin ki? (
I. S. TURGENYEV / Lüzumsuz Bir Adamın Günlüğü)
***
Sen çok mesutsun, saadetin beni çok yalnız bırakıyor. (
PANAIT ISTRATI / Angel Dayı)
***
Şeytan ve insan kovulmuştur; insan cennetten, şeytan her yerden! Bu yüzden şeytan her yerin, insan cennetin peşinde. Ama şeytan cehennemi garantilediği için oraya dost biriktiriyor. (
MEHMET SABRİ GENÇ / Şey ve Tan)
***
Bir kitabı kenara bıraktığınız gibi hayatı bir kenara bırakamıyorsunuz. (
JULIAN BARNES / Aşk Vesaire)