Sevgili arkadaşım Melih Altınok, Berlin Duvarı'nın 1989'da yıkılışının yıl dönümü hakkındaki dünkü yazısında, duvarın yıkılışından sonra geçen onca yıla rağmen Almanya'nın doğusu ile batısı arasında soğuk savaştaki eşitsizliğin hala aynı oranlarda korunduğunu hatırlatmıştı.

Hâlâ bekliyoruz
Duvarın yıkılışı sonrasındaki dünyaya bu çeşit farklı açılardan bakabilirsiniz...
Örneğin "Duvar"la birlikte Sovyetler Birliği'nin de yıkıldığını ve eski Sovyet Bloku ülkelerinin şimdi Avrupa Birliği üyesi olduklarını söylemek de mümkündür.
Bu arada aklınıza gelirse "Demir Perde ülkeleri girmişken biz neden hala Avrupa Birliği'nin kapısında bekletiliyoruz" sorusu da bu arada aklınıza gelebilir.

Yüksek duvarlar
Berlin Duvarı'nın yılışının yıldönümünde eski bir Doğu Almanyalı olan Başbakan Merkel'in "Yıkılamayacak yükseklikte duvar yoktur" sözü gerçekten çarpıcıydı ve galiba biraz abartılı bir söylemdi. Çünkü gerçekten tuğladan ya da taştan örülmüş duvarlar ne kadar yüksek ve ne ölçüde sağlam olsalar da yıkılabilirler. Ama gözle görülmeyen fakat her nefes alışta varlıkları hissedilen duvarlar vardır ki, bunları nükleer bombalarla bile yıkamıyorsunuz.

Sanal duvarlar
Tabii somut örnek olarak Japon modelinin hala devam etmesini, Tokyo'daki İmparatorluk Sarayı'nı çevreleyen duvarlar işaret edilerek de gösterebilirsiniz.. Ancak gözle görülmeyen duvarlara verilecek örnekler dünyanın her coğrafyasında fazlasıyla vardır.

Nefret duvarları
Biz Türkiye Cumhuriyeti olarak sınırlarımızdan yurdumuza yönelen terör tehdidini yok etmeye çalışırken, aslında müttefik ve dost olarak bellediğimiz ülkelerin bizim çevremizde gözle görünmeyen nefret duvarları ördüklerine tanık olmadık mı? PKK'yı besleyen ve İsrail'in güvenlik endişelerini yatıştırmak için Türkiye'nin güvenliğini kurban etmeyi tasarlayan stratejik ortaklarımız yok mudur? İşin kötüsü bizimle birlikte yaşayan bazıları da kendilerini bu nefret duvarlarının ötesinde görüyorlar.
Özetle, asıl yıkılması gerekenler gözle görülmeyen duvarlardır.