Aziz Yıldırım, görevdeyken kulübü nereden alıp, nerelere getirdiğini rakamlarla sundu. Müthiş büyüme var. Zaten F.Bahçe'yi çağ atlamanın eşiğine getiren potansiyel bu. Yıldırım, taraftarın elini taşın altına soktu ve bu dinamik ile maddi olarak Türkiye'nin 20 yıl önüne geçti, Avrupa'yı yakaladı.
Ama bunları yaparken borçları da çok büyüttü. 97'de kulübün borcu 16 milyon dolardı. Şimdi ise 160 milyon dolardan bahsediliyor.
97'de bütçe 21 milyon dolar... Eline gelen takımdan Okocha (17,5 milyon dolar) ve Högh'ü (3,5 milyon dolar) satarak bütçe kadar gelir elde etti. Şimdi hangi iki futbolcuyu satarak 200 milyon dolar kazanabilirsiniz?
Rakamlarla oynamak kolay. Son bilançoda kambiyo ve amortisman giderleri 52 milyon lira gözüküyor. Yani kulüp her yıl yaklaşık 35 milyon dolar bankalara faiz ve kur farkı ödüyor.
Kulübün hisselerini satarak 30 milyon dolar gelir elde etti, başkan. Şimdi bu paradan fazlasını faiz olarak ödüyor. Üstelik hisse sahiplerine de yüzde 22 gibi yüksek oranda kupon parası ödeyerek. O gün o parayı bankalardan alsa, vereceği faiz yüzde 10'du.
97'de kulübü devir aldığında kulübün bankalara borcu yoktu. Şimdi bu rakamın 140 milyon dolar olduğunu söylüyor bilançoyu inceleyenler.
Bankaya elini verenin, kolunu alamadığı bilinirken, G.Saray gibi bu borçların altından kalkmak için uğraşan örnek önlerinde dururken, bu kadar borç almaktan hiç çekinmemişler.
Bilançoda satılması veya devredilmesi imkansız olan stat veya diğer tesisler varlık olarak konulmuş, karşısına 85 milyon lira yazılmış. Futbolcu satışından 15 milyon euro gelir bekleniyor.
Lugano bedavaya gitmek üzereyken, kimi satarak bu parayı kazanacaklar?
Kısacası Fenerbahçe Yıldırım ile çok büyümüş, ama bu gelirler, aynı şekilde çok kötü yönetilmiş.