Saracoğlu üç düğüne birden ev sahibiydi. Bir hafta önceki Ali Sami Yen'de zafer kazıyanların dönüşü kutlandı ilk olarak. Ardından "Sarı Melekler"in sayılarına duacı oldu herkes. Bir o yana alkış atıyorlar, bir bu yana "Haydi" diyorlardı.
Ve nihayetinde Kayseri'yi kattılar kervana. Kadıköy hasret kaldığı gülücüklerle dolu tribünleriyle, bildiği yoldan ilerliyordu.
Emre'li bir başkalığın tadını çıkıyordu. Fenerbahçe önde baskılı oynuyor, topun peşine üç oyuncu gidiyor, Kayseri'nin inatçı direnişinde gedikler aranıyordu. 10 dakika süren tempo içinde gol gelmeyince, 20'den itibaren oyun dengesi kuruldu.
Bu şanssızlık, şans anına dönene kadar (Güiza el parmağını tutup, yerine Gökhan Ünal'a bıraktı) devam eden süreçte, üçlü paslaşma ile gol geldi. Kilit de açıldı, inat da bitti. Artık hem taraftarın dakikaları gelmişti, hem de Fenerbahçe'nin çok sevdiği, "bir o yana-bir bu yana pas" zamanı.
Klasik rahatsızlıklar; rakip ceza alanında çoğalma veya kanatları kullanamama bilmem kaçıncı tekrarlarıyla yine sahadan ayrılmasa da, Alex'in sorumluluk alması, Özer'in dikine oynama arzusuyla baskı kendiliğinden oluştu. Lugano'nun golü önemli. Geldiği dakika veya atılışındaki güzellikten değil.
Maçın en güzel mücadelesiydi; Lugano ile Makakula arasındaki. Ligin gol kralı ile en iyi savunmacısı 90 dakika yapışık kardeş gibi oynadılar. Sırayla üstünlük sağlıyorlardı birbirlerine.
İtişme, çekişme, zıplama, itme veya kakma. Aranan her şeyi barındıran, dişe diş bir meydan okumayı izliyorduk.
Bu güç gösterisinde, hem rakibini yok edip, hem de golünü atan Lugano galip çıktı. Eğer Kayseri biraz dik durabilse, biraz rakip olabilse bu ikilinin hikayesi bir kitap kalınlığında bile yazılabilirdi.
RİTİM BOZULUR MU?
Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım, bu ısıran oyundaki iki önemli düğmeyi hala basılı tutuyor. Önce oyuncuların tepesine bindi, nefes aldırmıyor. Sonra prim musluklarını açtı, hepsini paranın peşinden koşturuyor. "Bir haftalık ara bu ritmi bozar mı?" diye düşünsem de, Manisa kupa maçı, Beşiktaş derbisi öncesinde Fenerbahçe'nin sıcaklığını korumaya yeter.
