Aslında yoksunluktur aşk!
Bir yanın eksik kalır geceler boyu,
Aldığın nefes yetişmez.
Sokak çocukları gibi üşür yüreğin.
Şarkılar yetmez,
Türküler sel gibi gözyaşı döktürür.
***
Kaybedip egosunu, gururunu,
Yok edip kimliğini ve
Bir gönül hırsızının ellerine,
Gönüllü bırakmaktır kendini aşk.
İsteyerek bencillikten vazgeçmek,
Omuzlarındaki tüm yükü atarak
Avare gülüşlere uyanmaktır düş sabahlarında.
Hiç fark etmeden nelerden vazgeçtiğini,
Cebinde, elinde avucunda
Ne varsa dağıtmaktır.
***
Aşk aslında bir yoksulluktur.
Mantığını kaybeder bedenin.
Öyle güçlü bir duygu hakim olur ki;
Kim ne derse desin
Hep gülümsersin.
Hayattan kopmakla durmak arasında
Sendelediğinde ruhun,
Tam o anın içinde durur aşk dediğin.
***
Bazen de kazanma ihtimalinin az olduğu
Bir kumar oyunudur aşk.
Elindeki karta bakmadan
Rest çekmektir yaşama.
Tüm zenginliğini,
Düşük ihtimale rağmen,
Hayatın ortasına sürmektir.
Uğrunda bir ömür harcadığın
Özgürlüğünü hibe etmektir.
Başkasına ait küçücük bir kalbin
İçine sığmaya çalışmaktır.
Köleliğe razı ve
Gülümseyen bir çift dudak ile
Güzel bakan bir çift göze esir olabilmektir.
Aşk dediğin gönüllü hükümlülüktür.
***
Olmayacak duaya
'amin' deyip
İmkânsızı başaracağına dair şiddetli inançlara tutulmaktır.
Kaç merdiveni üst üste koyarsan,
Mehtabı sevdiğinin kollarına
Çekebileceğini hesaplamaktır mesela.
Ortak bir yıldız seçip,
Bulutlu gecelerde seni düşünmediğini
Sanarak ağlamaktır.
***
Muhteşem şiirler yazdığına inanarak
Tüm sevdiklerini esir etmek,
Yüreğinden başka yere bağlanamamış
Kelimelere tutsak olmaktır.
Uykusuzluktur aşk dediğin!
Yalnızken onu düşünmekten
Kapanmayan gözler,
Sabah ezanlarını duyarak
Sızar en sonunda.
Sayısız geç kalışların açıklanamaz sebebidir.
***
Birlikte olduğunda
Onu seyrederek bitirmektir geceyi
Ve çok uzun uyuyuşun içinden kalkmış gibi
Dimdik başlamaktır yeni güne.
Sürekli bir dalgınlık halidir aşk.
Kafanı yaslayarak hayallere daldığın
Otobüs camlarında izler bırakmaktır.
İneceği durağı hayalleri yüzünden hep kaçırmak,
Yanından geçeni görmeden sokaklar boyu yürümektir.
Kulaklarında dururken gözlüğü,
Konuşurken elinde tuttuğun telefonu aramaktır.
Zamanla kavga etmektir aşk.
Yelkovanla akrebe küfür etmektir
Geçmek bilsin diye zamana.
***
Kendinden vazgeçmektir aşk dediğin.
Yemeğin en güzel yerini ayırmaktır sevdiği için.
Onun yerine düşünmektir
Onsuz kaldığın anlarda bile.
Birini kendinden daha çok sevmektir.
Hastalandığında bir sandalye üzerinde beklemektir sabaha kadar.
Her acısını kalbinde misliyle hissetmektir.
***
Aşk dediğin yoksulluktur.
Bedenini,
Ruhunu,
Kalbini emanet ederek başkasına;
Düşler bahçesinin çiçekleriyle avunmaktır.
Kendin olmaktır aslında,
Özüne dönmek,
Hırslarından ve çekişmelerinden vazgeçmektir.
Sadece güzel olana dayandırıp yaşamı,
Her mevsimin tadını çıkarmaktır.
Ve aşk,
Anlayan bir kalbe
Sevmeyi öğretmek kadar,
Anlamayan bir yüreğe
Beyhude ulaşmaya çalışmaktır.
