NE tuhaf... Şili'de yeraltında mahsur kalan 33 maden işçisinin haberlerini okurken, aklıma uzun yıllar öncesinin yine o uğursuz 33 sayısına dayalı olayı geldi. Yani, 1943 yılında Van'ın Özalp ilçesinde, dönemin orgenerali Mustafa Muğlalı'nın emriyle, kaçakçılık işlerine karıştıkları için (aslında olay burada anlatamayacağım kadar karışık), tam 33 köylünün tutuklanması ve kurşuna dizilmesi olayı. Biri nasılsa kurtuluyor ve diğerlerinin haince öldürülmelerine tanık oluyor. Tek parti dönemi olmasına rağmen, olay unutulmuyor, soruşturma açılıyor. Askeri mahkemede yargılanan sanıklardan orgeneral Muğlalı idama mahkum oluyor, ancak cezası 20 yıl hapse dönüştürülüyor. Onu da Yargıtay bozuyor. General de sonucu beklerken, tutukevinde ölüyor. Yıl 1950. 60 yıl sonra Şili'deki olay, tam tersi. Yani bu kez insan hayatına değer vermenin ve yeraltındakileri kurtarmak için elinden geleni yapmanın tüm dünyaca izlenen öyküsü. Yerin 700 metre altında, 50 metrekarelik bir alana sıkışmış, ölümü bekleyen 33 emekçi. Ancak bu kez nasılsa yukarısıyla ilişki kurabilmiş, kendilerine sürekli yiyecek-içecek yollanan, moral aşılanan, sevdikleriyle mesajlaşan insanlar sözkonusu. Ama durum yine de parlak değil. Onları kurtarmak için büyük çaba gerekiyor. 30 tonluk bir hidrolik sonda kazıya başlamış, ama en az üç-dört ay gerekiyor. Sonuçlara gelirsek... Kemal Kılıçdaroğlu'nun bir konuşmasında, Van'da Mustafa Muğlalı adını taşıyan ve üstelik CHP'nin dükkânları bulunan iş merkezinin adının değişmesi önerisi, gayet yerindedir. Demokrasi tarihimizin bu yüzkarası olayının anısı silinmeli. En azından, CHP orayla tüm ilişkisini hemen kesmeli. Şili olayına gelirsek, bu dünyada ilk kez yaşanan bir büyük insanlık dramı. Haberlerin ön safında olması gerekmez mi? Hele tüm halkların sorunlarını paylaştığı bu iletişim ve küreselleşme çağında? Oysa ben, en azından TV haberlerinde bu olayı göremiyorum. Ülkemizdeki her olayı allayıp pullayıp, gerginleştirip büyütüp, hepimizi her gün diken üstünde tutmayı pek seven özellikle büyük kanallarımız, belki bu tür haberleri en sonda veriyorlar, ama benim sinirlerim de oraya kadar dayanmıyor. Ve böylece bir AB üyesi ve dünya ülkesi olmaya doğru körtopal gidiyoruz.
