Önde olduğu ikinci yarılarda skoru koruyamayan Fenerbahçe'nin İstanbul BŞB ve Karabükspor maçlarında bu sorunu aşmaya başladığını gördük. Sizce bu şampiyonluk yolunda önemli bir anahtar olabilir mi?
Tabii önemli bir gelişme bu... Fakat 'ikinci yarılarda skoru korumak çok ciddi bir başarı' diyemeyiz. Uzun vadede problem yaratır. Bunun tamamen geçtiğini söyleyebilmemiz için ikinci yarıları da kazanmak zorunda Fenerbahçe.
İstanbul BŞB maçının ikinci yarısı, skoru koruma adına başarı. Karabük maçında da 2-1'e yakalandılar bu da riskti. Yani ikinci yarılarda da farkı açtıkları zaman "Evet bu iş halloldu" diyebileceğiz.Ama en azından Gaziantep, Beşiktaş, Bursa ve Ankara'daki Ankaragücü kupa maçındaki gibi puanlar gitmedi. Bu az da olsa bir gelişme.
* Kocaman'ın artık ikinci yarının ortalarında 4-3-3 gibi bir sisteme geçtiğini gözlemliyoruz. Bu taktiği doğru buluyor musunuz?
Tabii her zaman uygulanacak bir hamle değil bu, şampiyonluğa oynayacak takımlar için. Aykut Kocaman maçı iyi okuyan bir teknik direktör. Gaziantep'te de Karabük maçındaki tehlikeyi görmüştü. Ama elinde orta sahayı tutacak oyuncu yoktu kulübede. Bu tehlikeyi, pasla değil hızlı oyuncularla halletmeye çalıştı. Dia'yı sokarak mesela... Karabük maçında Gaziantep'teki gibi benzer bir ikinci yarı başladı. Önce Selçuk'la orta sahayı merkezi korudu. Topa sahip olmayı artırdı. ŞİMDİLİK
GEÇİCİ BİR ÇÖZÜM
Oyunun son bölümünde de yine Dia'yı sokup hızlandı. Ve Fenerbahçe takımı bu değişikliklerden sonra kalesinde sıfır pozisyon gördü. Üç tane kendi adına da net pozisyon buldu.Ama istikrar için bu değişiklikler geçici olmak zorunda. Şu anda yarayı pansuman ediyor. İnandığı sistemde ısrar için ve başarı gelmesi için, çok benzeyen ikinci yarıları oyuncu değişiklikleriyle, hatta biraz da sistemden taviz vererek oynamaması lazım. Çok nadir yapılması gereken hamleleri çok sık yapması, iyi bir takım olma yolunda handikaptır. Bunun da zaten farkında olduğunu hocanın açıklamalarından anlıyoruz.
