Son 50 yılın "sol siyasetteki en güçlü isimlerini" sayacak olursak;
1. İsveç'ten Olof Palme.
2. Almanya'dan Willy Brandt.
3. Avusturya'dan Bruno Kreisky.

***
Olof Palme parti kongresinde "sağlık politikasını" anlatıp, kürsüden inince...
"Genç bir hemşire" söz istedi:
- Sayın Palme saygın bir lider... Ama sağlık politikası hatalarla dolu.
Ve kürsüde "liderini eleştirdi."

***
Sonra Olof Palme "yeniden" kürsüye geldi.
"Hemşire Hanım'a biraz hak verir" gibiydi.
Ama "genelde" eski söyleminde ısrar etti.

"Hemşire" bir kez daha söz istedi:
- Sayın Palme beni biraz anladı... Ama yine de söylemi yanlışlarla dolu.
Ve "yanlışları" tek tek sıraladı.

"Koskoca Olof Palme" tekrar kürsüye çıktı:
Hemşire hanım haklı.
Bu konuyu yeterince bilmiyorum.
Özürdiliyorum.
Partinin sağlık politikasını gözden geçireceğim.

***
1. İsveçli hemşire "liderine karşı saygısız mıydı?" Hayır.
2. Olof Palme, hemşireyi "partiden mi attı?" Hayır.