Bayram sabahı "iki aile başbaşa" kahvaltıdaydık.
Bodrum-Gündoğan'da.
İstanbul Palas'ta.
Sağlıklıydı, neşeliydi, Kayseri fıkraları anlatıyordu.
Kenan Evren'i aradı... Bayramını kutladı.
Sonra telefonu bize uzattı:
- Kenan Paşam seninle konuşmak istiyor.

***
Kahvaltıda "okuldan" konuştuk.
Başladı anlatmaya:
- Sayın Abdullah Gül gelecek... Okulu açacak... Ancak 10-15 gün sonra... Bana dedi ki: Okul 24 Eylül'de öğrenime başlasın... Resmi açılış için ben daha sonra Bodrum'a gelirim.
***
Pek çok "hayır işi" yapmıştı ama...
"Bu okula" çok önem veriyordu.
"Ağam, beğendin mi?" dedi.
"Allah senden razı olsun" dedik.
***
Öğleye doğru kahvaltıdan kalktık.
Ertesi sabah 08.00'de buluşmak üzere sözleştik.
Sabah yürüyüşünde.
Pazartesi günü, yürüyüşün başlama noktasında, o yoktu.
Kemal Ulusu "gelecekti... Yürüyecekti... Uyanamadı galiba" derken...
Sesimizi yükselttik:
- Allah ona zeten "yürü ya kulum" demiş... Sabah yürüyüşüne neden gelsin?
Az öteden sesi duyuldu:
- Yavuuuz, alma günahımı... Ben sizden önce bir tur yürüdüm bile.
***
Salı günü vedalaştık.
O Bodrum'da kaldı, biz Ankara'ya döndük.
Yol boyunca telefonumuz çaldı:
- Yol kalabalık mı?.. Yavaş git... Ankara'ya varınca beni ara.
***
Salı akşamı konuştuk.
"Az kaldı ağam" dedi:
- Perşembe sabahı okul açılacak... Çocukları cıvıl cıvıl okul bahçesinde bir görsem...
Gayrı ölsem de gam yemem.
***
Çarşamba sabahı Berlin uçağına binerken, Kemal Ulusu aradı:
- Muharrem abi......
- Ne oldu?.. Sabah yürüyüşünü mü aksattı?.. Yanında mı?
- Başımız sağolsun... Kaybettik.
***
Ve dün "Bodrum-Gündoğan/Muharrem Eskiyapan İlköğretim Okulu" açıldı.
Ama O, yaptırdığı okulun açılışını göremedi.
***
Merhumu iyi bilirdik.
Nur içinde yatsın.