Düzce... Servet Bucurgat
Pazar günü...
Cep telefonumuza bir mesaj düştü. "Canımız, babamızı kaybettik" diye... Sibel, Figen ve Gülgün'den.
Sadece eşi Nurten Hanım ve üç kızı değil...
Düzce "Değerli bir evladını... Servet Bucurgat'ı" kaybetti.
Servet Bey... Seneler önce... "Düzce tütününden kolonya yapmayı" kafasına takmış.
Yıllarca uğraşmış... Ve... "Sonunda başarmış."
1966'da... İmalata başlamış... "Düzce tütün kolonyasını" bütün Türkiye tanımış.
Dostumdu... Aksaray'da Orhan Ağaçlı nasıl "Marka" ise... Onu severdi...
Ankara'dan İstanbul'a giderken uğrardı.
Hatırını sorardı... İtibar ederdi. Sakıp Sabancı... Servet Bucurgat'tan "Tütün kolonyası" isterdi.
Sabancı... Yabancı konuklarına...
Özellikle de Japonlar'a... Hediye olarak... Düzce'nin tütün kolonyasını verirdi.
Onunla ilgili çok yazı yazdık... Örneğin 20 Nisan 2008'de...
Yazımıza "Sakıp Sabancı'nın kolonyası" başlığını atmıştık.
Yaratıcıydı... Girişimciydi... Çalışkandı...
Ölene kadar işinin başındaydı. Düzce... Başın sağ olsun.
Aksaray... Orhan Ağaçlı
Aksaray'a turizmi getiren...
Yaptığı hayır işleri nedeniyle TBMM tarafından "Üstün Hizmet Ödülü" ile onurlandırılan adam.
İşleri yolunda... Kurumsallaşmış. "İşin başında durmasına" gerek yok... İstese "İstanbul'da...
Yalıda oturabilir."
Ama o Aksaray'da... "İşinin başında."
Yaptığı hayır işlerinin sayısını bilmiyor.
Sorarsanız... "Ayıptır, günahtır...
Allahın gücüne gider" diyor... Hiçbir hayır işinden, tek kelimeyle söz etmiyor. Orhan Ağaçlı... Aksaray'ın "Gururu."
Bir tarihte Vehbi Koç ziyaretine gelmiş... Birlikte yürüyüş yapmışlar.
Ağaçlı... Şaka yollu... "Emekli olmayı... İşleri çocuklara ve profesyonellere bırakmayı düşündüğünü" söylemiş.
Vehbi Koç "Sakın ha" demiş: - İşadamı işinin başında ölür... Köylü de tarlasında...
Onun için sana da emeklilik haram, bana da. Aksaray'ı anlatıp da Orhan Ağaçlı'dan söz etmemek olmaz.
