Ben yalancı bahara çiçek veren daldım
Güneşin sahte ışıklarına aldandım
Mayıs'ı iple çeken taze fidanken
Tomurcuk sevdan diye ayaza uyandım
Vuslata ermek artık uzak bir rüya
Kavuşurmuş sevenler elbet bir gün güya
Ben teninin tadını çoktan unuttum
Saçının kokusu bile şimdi bir hülya
Artık beni sarmalayacak sarı bir hazan
Gözyaşıyla sulayacak toprağımı her kazan
Rüzgarın önünde savrulurken yaprağım
Özüm değil, acımdır kovuklarımdan sızan