Aşk bir bağımlılıksa, kurtulmak mümkün mü? Günleri saydırır mı size? Bir gün daha, bir gün daha, daha, daha ve sonrası hafiflik... Olur mu? Olurmuş, hem de nasıl olurmuş... Bir yitiklikten, bir bitmişlikten meğer kocaman kocaman neler doğarmış. Ayşe Özyılmazel'in yazılarını izliyorsanız, zaten neler olduğunu biliyorsunuzdur. İşte şimdi bütün o yaşanmışlıklar bir albümün içinde; şarkılarda, sözlerde, müzikte... Dinlerken çok etkilendim. Aşk herkesin bilmecesi. Yaşananlar hep aynı. Dolayısıyla Ayşe'nin anlattıkları herkesin dünyası. Dibe vurduysanız, dipte kaldıysanız, görünmez bir elin sizi karanlıklara doğru çektiğini hissettiyseniz, içinizde en çok kendi sesinizi duyduysanız, hastalandıysanız, kendinizi tedavi ettiyseniz, aşkın her rengi ve her halini yaşadıysanız... Her duygu size çok tanıdık gelecek. Ayşe'nin şarkılarını dinlerken 'Aaa bu benim. Ben de bunları yaşadım' diyeceksiniz. (Tabii eğlence de var.) Evet, Ayşe de herkesin yaşadıklarını yaşamış. Ama onun kalbinin bir müziği varmış. Ve bu yetenek ne yazık ki herkeste yok. Ve Ayşe o müziği bulmuş. Oradan da şahane şarkılar çıkarmış. Genç kuşağın en keyifli, en eğlenceli ve en başarılı kalemlerinden olan Ayşe'den doğan, bu yeni Ayşe'yi ben çok sevdim. Kuşkusuz çok canı yandı, çok acıdı. Ama... Bilin ki; bittim diye bir şey yok. Sıfırlanmak aslında yeniden doğmak demek. Ayşe'nin "18 gündür temizim" sözleriyle başlayıp Yalın'ın devam ettirdiği 'İki Sakin' şarkısı, Mert Ekren'le yazdıkları İstanbul'un Kızları (Herkes İzmir'in kızlarını konuştu bugüne kadar, buyrun bir de İstanbul'un kızlarını tanıyın), yine Mert'in yazdığı 'Çocuk' ve ille de 'Evler Yansın...' Benim favorilerim bunlar. Ötesini siz keşfedin. Dedim ya, sıfırlanmak aslında yeniden doğmak diye... Ben sözlerin büyüsüne inanırım. Bir kelime dünyaları anlatır. Bir gün, bir an, "18 gündür temizim" diye bir cümle karalamış Ayşe okuduğu kitabın sayfalarına. Devamı Yalın'dan gelmiş. Kalbin müziği bu işte. Çok sahici, çok sıkı.