'İçimdeki çılgınlıklar' diye bir bölüm var Şoray'ın kitabında. Çılgınlıkları da şöyle anlatmış: "Gençliğin verdiği enerjiyle, yerinde duramayan, sürekli gülen, gerekli gereksiz konuşan ben..."
Annesinin koruyucu kanatlarından kendisinden 23 yaş büyük bir erkeğin; Rüçhan Adlı'nın koruyucu kanatları altına girerek bu 'çılgınlıklardan' kurtulmuş!
"Tatlı bir hakimiyete teslim olmak, korunduğunu hissetmek, el üstünde tutulmak, sevildiğini bilmek, himaye edilmek güzeldi.
Memnundum ama bunlar da kendi gücümün farkında olmamı engelliyordu. Hayata karşı cesur değildim. Tek başıma olmaktan, hayattan korkuyordum, özgüvenim yoktu. Sadece mesleğimde kararlarımı ben verdiğim için; kendimi, sinema yaşamımda, film çevirirken özgür ve güçlü hissediyordum."

"AŞIRILIKLARDAN KAÇTIM"
Seyirci için yaşamak sözlerini Şoray'ın şu satırları anlatıyor: "Toplumda her yerde ilgi görmek, seyirci tarafından sevilmek artık hayatımın en önemli değerleriydi. Bu değerleri hak edebilmeliydim. Bu duyguyla halkın benden beklentileri yaşamımda tek ölçüt olmaya başladı ve hayatıma yön verdi. Özel yaşamımda attığım her adımda, seyircimi üzecek, hayal kırıklığı yaşatacak bir davranışta bulunmamaya çalışarak, kendimi denetleyerek yaşamımı sürdürmeye gayret ettim. Aşırılıktan kaçınmak, her yerde her zaman kontrollü olmak yıllar içinde yaşam tarzım oldu, kişiliğim o yönde gelişti."