İstanbul'da sokaklarda yaşayan bir evsiz olay çıkarmış, mahalle de polisi çağırmış. Adamın etrafında birçok sokak köpeği... Belli ki aynı kaderi paylaştıkları adamı sürülerinin bir parçası olarak görüyorlar. Bir nevi mahalle arkadaşı yani. Ve içinde delikanlılık olan her babayiğit gibi arkadaşlarını korumaya almışlar. Kafası bir dünya adam polislere direniyor, köpekler de ne bilsin 'arkadaşımıza bir şey oluyor' diye telaş içinde havlayıp etrafta dört dönüyorlar. Yaptıkları bu! Öyle saldırmak, diş göstermek falan yok. Peki polis ne yapıyor? Adamı bırakıp köpeklerle uğraşıyor. Hayvancıkların gözüne biber gazını sıkıyorlar. Yazıktır be kardeşim, günahtır! Üstelik o köpeklerin bazı akrabaları sizin meslektaşlarınız. Üzerlerinde üniformaları, kimi narkotikte, kimi terörle mücadelede sizlerle beraber çalışıyorlar. Yeri geliyor, sizleri canları pahasına koruyorlar.

TÜRKLER KÖPEK SEVMEZ
Toprağı bol olsun, meşhur Giraud ailesinden Alain Giraud, bir zamanlar benim hem ev sahibim hem de 80 yaşındaki çok iyi arkadaşımdı. Kocaman bahçeli evinin kapılarını hayatı boyunca hiç kilitlemediğini söylerdi. 'Çünkü şunu anladım' diyordu: "Türkler köpekten çok korkuyor. Bahçede köpek olduğunu bildikleri için girmeye cesaret dahi edemiyorlar." Evet Türk insanı köpekten korkar. Hatta daha ötesi köpekten nefret eder. Eline geçirdiği her fırsatta zehirler, işkence eder, döver. "Onu da Allah yarattı" demeden... Öbür tarafta vereceği hesabı hiç düşünmeden!