Benim karşılaştığımda pabuçlarımı elime alarak kaçtığım bir erkek tipi vardır. Ki bu kaçış genelde çok zor olur. Çünkü sözünü ettiğim o adamlar, karşı konulmaz birer 'şeytan tüyü' yumağıdır. Daha tanışır tanışmaz gözünüzün içine öyle sıcak, öyle hayranlıkla, öyle içten bakar ki, işte siz her şeyden önce o samimiyete vurulursunuz. Ki numara da yapıyor değillerdir hani. Bir kere her şeyden önce onlar 'kadın' sever! Kadın denen varlığa hayrandır. Ama güzeline! Acayip bir estetik takıntıları vardır. Bu yüzden de güzel bir kadın görünce samimiyetle paralize olurlar. Başlarlar o şeytan tüylerini kabartıp kur yapmaya, kancayı taktıkları o kadını tavlamaya çalışmaya. Büyük ihtimalle de başarılı olurlar zaten. Binbir romantik numara çekerler. Akla hayale gelmeyecek sürprizlerle kadını şaşkın ördeğe çevirirler. Ve ilişki yaşamaya başladıktan sonra da o kadına, kendilerini evrenin tahtına kurulmuş peri padişahının kızı gibi hissettirirler. Yine samimiyetle, yine içtenlikle. Yani yanlış anlamayın, bu adamlarda asla numara falan yoktur. Ne yaparlar, ne söylerlerse hepsi gerçektir. Aşkları da ilgileri de sahicidir. Peki o zaman böyle bir adamla karşılaşınca 'neden arkana bakmadan, engelli koşuda rekor denemesi yapıyorsun?' derseniz, çünkü onlar eninde sonunda fethedecek başka bir güzel bulurlar. O havalara attıkları kadını, yere tepe üstü çakıp ilgileriyle nasıl manyak ettilerse bu kez de ilgisizlikleriyle maymuna çevirirler. Ama önce kendi içlerine dönerler. Kendi erkek arkadaşları, kendi hobileri, kendi erkek erkeğe seyahatleri derken, bir bakmışsınız adam gitmiş artık başka birine tüylerini kabartıyor! Tıpkı size yaptığı gibi o kadını da ölümüne şımartıyor, sürprizlere, armağanlara boğuyor, romantizm adına yapılabilecek tüm çılgınlıklara yeni imzalar atıyor. Bunu izlemek ise son derece acı olur tabii...