Bu sözün bir diğer versiyonu 'Allah bir yerden aldığını bir yerden verir'in tam tersi 'Allah bir yerden verdiğini bir yerden alır'dır. Ceyla Gölcüklü... Ne sanatçı, ne iş kadını, ne bilim insanı... Ama ismi çok tanıdık değil mi? Tanıyoruz Onu... Ya da tanımıştık diyelim. Çünkü artık yok. Artık çoğumuzu ait olduğumuz yere götüreceğine çok inandığım o nedenden, kanser yüzünden gitti gencecik kadın! Cemiyet sayfası diye bir şey vardır yazılı basında. En görmezden gelinen ama aslında en çok okunan... Ceyla'yı da oradan tanıdık işte. Bilmem kaç milyon dolarlık boşanma davasından, sonrasında yaşadığı aşklarından ve kavgalarından. Şimdi hepsi geride kaldı. Peki neden bu kadar yer aldı sayfalarda? Çünkü O 'güzel' bir kadındı. Hem de çok güzel! Gerisi boştu. 10 numara bir malzemeydi. Hani 12 senelik yazarlık geçmişimi tarayamayacağım ama, kim bilir, belki ben de hakkında atıp tutmuşumdur. (Sanmıyorum ve hatırlamıyorum...) Belki bunu o istedi, yaptıklarıyla çanak tuttu, yazdıklarımız iyi-kötü hoşuna gitti. Ama sonuç bu işte: Gitti! Siz masallarda hem çok güzel hem de çok mutlu bir peri kızı hatırlar mısınız? Olmaz, olamaz! İşte bu yüzden 'güzellik lanettir'. Bu yüzden Anadolu insanı 'Allah çirkin şansı versin' demiştir. Ben Ceyla'yı hiç tanımadım. Ama acı haberine çok üzüldüm. Çok ama...