Cem Yılmaz, sadece İstanbul halkına bahşettiği yeni gösterisini bitirmeyi uygun gördü!
Daha doğrusu gösteriyi sahnede bitirdi ama sinema salonuna taşımaya karar verdi.
Bunun tek nedeni; artık maddi, manevi her tür doygunluğa ve tatmine ulaşmış olması olmalı. Paraya da, kendini kanıtlamaya da, şan-şöhret peşinde koşmaya da ihtiyacı yok.

ÇOK ÖZEL BİR ADAM
Adam rakipsiz; ne şimdi, ne de sonra, asla ve asla Cem Yılmaz gibi biri gelmeyecek bu dünyaya. Çok özel bir adam o, üstelik maneviyatı da çok güçlü. Bir de artık öncelikleri de farklı olunca, bu ilginç kararı bizi şaşırtmadı.
Onun artık Kemal'i ve hanımı var.
Onlar laf olsun diye bir araya gelmemiş, gerçek bir çekirdek aile bence. Üstelik Cem'in sinemaya daha çok ağırlık vermesini de sağlayacaktır bu yöntem.
Yani asıl aşkına...
Yalnız tabii şöyle bir şey var; gösteriyi sahne dışında, o küçücük sinema salonlarında izlemek ne kadar keyifli olur, tartışılır.
Filmlerinde Cem daha ağzını açmadan 'hohaargg!' diye gülmeye hazır şuursuzlar yüzünden, hiçbir zaman izlediğimden bir şey anlamadım ben.
Filmlerin DVD'si çıkınca, (Vallahi billahi korsan değil!) evde sakin sakin izlerken keyif alabilmişimdir.
Haydi film yine bir derece, bir de o neye güldüğünü bile bilmeden, sadece gülmek için sinemaya giden o kitlenin, dakikaya üç şaka düşen bir gösteriyi izlediğini düşünsenize!
Yok, kendi adıma söyleyeyim; ben o salona gitmem. Gidersem kesin arıza çıkarırım, ayağa fırlar "Susun bi susun! Bir halt anlamıyorum gürültünüzden" falan derim, kavga çıkar, hoş olmaz.
Belli oldu, ben yine sabırla DVD'yi bekleyeceğim.