Biz eskiden coşkumuzu içimizde tutmak zorunda kalmazdık...
29 Ekim en güzel, en duygu yüklü, en inançlı, en birleştiğimiz, en hissettiğimiz bayramımızdı.
Cumhuriyet Bayramı'mız...
Daha kıymetlisi olabilir mi?
Daha sahip çıkmamız gerekeni olabilir mi?
Yıl 2012; biber gazı kokuyor, gaz bombasından göz gözü görmüyor, Ankara'ya gitmek için Türkiye'nin dört bir yanından otobüslere binip yola çıkanlara izin verilmiyor; önleri kesiliyor, yaralılar var bayramımızda, barikatlar var önümüzde. Tazyikli su var püskürelim diye!!!
Yasak yürümek Anıtkabir'e, yani Atamız'a...
Yasak çünkü... Boşluğu onlar doldururlar, siz de doldurun isterseniz. "Yasak" diyorlar işte!
Bitti, gitti! Ötesi yok!
Cumhuriyetimizi kutlamak yasak, Atatürk'e yürümek yasak.
Tek yürek olmak yasak.
En göze sokulanından, Amerika'nın 4 Temmuz'u geliyor aklıma.
Aman Allah'ım ne kutlama! Kim yasak koyabilir bir ulusun birliğine, beraberliğine, en özel gününü kutlamasına? Hani klişe cümlemizdir ya "Sıkıysa yapsınlar Amerika'da..."
Başlayacağım zaten Amerika'sına, Avrupa'sına.
Bıktım usandım valla.
Bu ülkenin polisi ve vatandaşı; 29 Ekim'de karşı karşıya geldi ya, getirdiler ya... Ne oluyor lan?
Cumhuriyet Bayramı ne zamandan beri yasaklı oldu lan?
Buraya, tam da buraya 'lan' yakışıyor maalesef. Kimse kusura bakmasın, hafif bile kalıyor.
Ya da Türk bayrağı açan, bayramını yaşamak isteyen Türk vatandaşına; polis tekme atıyor, atabiliyor, öyle bir emir ki bayrağımızı bükebiliyor. Ne oluyor lan?
Biz nerede yaşıyoruz?
Burası Türkiye değil mi?
Günlerden 29 Ekim değil mi?
Cumhuriyet Bayramı değil mi?
Kime, neyi, nasıl, hangi kudretle, hangi beyinle yasaklıyorsunuz siz?
Kime engelsiniz?
Burası neresi lan?
Siz kimsiniz?