'Erken çocuk yapmak çok iyi evladım, arkadaş gibi büyüyorsun' lafının hakkını veren bir fotoğraftı dün magazin eklerinin manşetlerinde gördüğümüz.
Serdar Ortaç; 23 yaşındaki eşi Chloe, onun 39 yaşındaki annesi, 42 yaşındaki babası ve biri 4, diğeri 1 yaşındaki kardeşleriyle tatile çıkmıştı.
Chloe'nin familyasına şaşırmamak mümkün mü? Annesi, sanki annesi değil ablası!
Zaten 16 yaşında doğurmuş Chloe'yi.
Bu manzarayı görünce aldı mı beni bir düşünce... Mesela; 35 yaşında hâlâ çocuğumun olmamasını düşündüm önce.
Memnunum halimden ama çok geç kalmış hissettim kendimi. Geç mi kaldım gerçekten? Bunun doğru yaşı nedir?

OLGUN ANNE OLMAK...
Bir yanda da olgun anne olmanın avantajlarını okuyoruz dergilerde, gazetelerde, internet sitelerinde. 'Olgun anne, bilinçli annedir, çocuğuna gereken ilgiyi gösterebilir' gibisinden...
Peki annesiyle arasında 16 yaş olması, bir çocuk adına nasıl bir histir sizce?
İyi midir? Anne figürü algılanabilir mi?
Bu 'annesi, ablası gibi' durumlarını çok yüceltiyorlar, alkışlamalara doyamıyorlar ama çocuk, annesinin anne gibi olmasını arzuluyor önce. Ona ihtiyaç duyuyor çocuksal aleminde.
Nedir anne gibi olmak? Olgun, anaç, koruyucu, şefkatli, sakin, sevgi dolu, yuvanın kendisi gibi şeylerin toplamı olmak işte.
Neyse... Chloegiller, tabii ki Serdar Ortaç önderliğinde Kardashianlar gibi bir televizyon şovuna imza atsa da, izlesek diyesim geldi finalde.
Bir genel izleyici olarak olayların perde arkasını merak ettim de...