'Elena'nın öyküsü sıradan insanların yaşamını mercek altına alıyor. Ancak o mercekten yansıyanlara, sıkılmayı göze alacak kadar tahammül ederseniz; filmde sizi müthiş bir sinemasal haz bekliyor. Çünkü 'Elena'da bu hayattaki varlık nedeninizi sorguluyorsunuz.
Filmde 'Elena' ve 'Vladimir' adlarında yaşlı bir çift var... Her ikisi de önceki evliliklerinden birer çocuk sahibi olmuşlar. 10 yıl önce tanışmışlar ve son iki yıldır da evliler.
Eskiden hemşire olan 'Elena', zengin kocası 'Vladimir'in eşinden çok bakıcısı gibi duruyor. Elena, Vladimir'e sanki hastasıymış gibi hizmet ediyor ama seviyor, saygı da duyuyor. 'Vladimir'in kızı ise baba parasıyla gününü gün eden asi bir evlat.

CİNAYET BİLE DOĞAL
'Elena'nın oğlu, iki çocuk sahibi ama işsiz bir alkolik; zaten annesinin emekli maaşıyla geçiniyor.
Sonra bir cinayet işleniyor ve siz izleyici olarak olağan karşılıyorsunuz bu cinayeti!
Yönetmenimiz gerekli şartlar oluştuğunda cinayetin yemek yemek ya da uyumak kadar doğal bir eylem olduğunu anlatıyor. Gerekli şartları oluşturan ise ekonomik faktörler. Yani film Karl Marx'a da selam çakıyor.
Unutmamamız gereken tek şey ise insanoğlunun kusurlu bir canlı türü olduğu! Oynadığımız saha ise hepimizi soğukkanlı bir katile dönüştürmek için her türlü altyapıya sahip!
Benim için 'The Retur-Dönüş' hâlâ Zvyagintsev'in en büyük başyapıtı. 'Elena' ise 'Dönüş'ü tekrar izlemem gerektiğini bana hatırlattı.