Reha Muhtar'ın yazısı
Beşiktaş'ın, Rusya'da CSKA Moskova'ya yenilmesi üzerine siyah- beyazlı taraftarların sabrı taşınca, sabaha karşı soluğu Sabiha Gökçen Havalimanı'nda aldılar. 'Yense de yenilse de' takımlarının yanında olmak için değil, yanlış anlaşılma olmasın...
Öfke kusmak, hesap sormak, 'bize verin' dedikleri kaleci Rüştü'yü bir güzel benzetmek için!
Başkan Yıldırım Demirören'e yumurta attılar, hakaret ettiler, otomobilinin kapsını tekmelediler, dağ başındaymışlar gibi saldırdılar. Takım ruhuna bakın:
Yenersen severiz, yenilirsen döveriz!
Bu konuda en şahane, en cesur yazıyı Reha Muhtar yazdı Vatan'daki köşesinde; benim için haftanın en iyilerindendi. Dört büyük takımın kulüp başkanlarını işaret ederek şunları söyledi Muhtar: "...Milyon dolarlarını harcayıp, bütün zamanlarını kulüp işlerine veren, kendi işlerini ihmal eden, biraz da aklını peynir ekmekle yemiş insanlar onlar... Kimse, bu kadar parasını, bu kadar emeğini, bu kadar çabasını, bir hobi uğruna verdikten sonra, bir de üstüne bu kadar küfür ve hakaret yemez. Yumurtayla saldıranlar Beşiktaş'a, Fenerbahçe'ye, Galatasaray'a bu insanlardan daha mı fazla şey verdiler? Ne verdiler ve ne uğruna insanlara hakaret etme hakkını, yumurta, domates fırlatma gücünü kendilerinde görüyorlar? Böyle Beşiktaşlılık olmaz!
Böyle takım taraftarlığı olmaz!"
Futbol kariyerine İngiltere'de devam eden Tugay Kerimoğlu'nun, yaptığımız söyleşide söyledikleri geldi aklıma...
"Türkler kazanmayı, İngilizler futbolu seviyor" demişti. Türkler'le İngilizler'in futbol konusundaki farkını da özetlemişti: "İngilizler yenildiğimizde 'Şanssızdınız, öbür maçı kazanırsınız, üzülmeyin' diyebiliyor, bize moral veriyor, bize inancını kaybetmiyor. İşte kendini yetiştirme budur, karşısındakinin emeğine duyulan saygı budur. Eğlenmek için izlerler futbolu, onlarda bu kültür oluşmuş..." Bir de bize baksanıza, o kültürden ne kadar uzak olduğumuza...