Batı istihbarat tarihindeki en büyük sızıntıyı gerçekleştiren kişi, şu anda Rusya'da yaşayan eski CIA görevlisi Edward Snowden'dı.
Sızıntılarının yayınlanması için İngiltere'de seçtiği gazete ise Guardian'dı.
David Cameron'un Başbakanlığı dönemindeki Bakanlar Kurulu Sekreteri'nin, Guardian'ın Genel Yayın Yönetmeni Alan Rusbridger'a sözleri ise gayet net oldu: "Bunu ya kolay yoldan yaparız ya da hukuka başvururuz.
Downing Street'te Guardian'ın kapatılması gerektiği konuşuluyor." Hikâye şöyle bitti:
İki İngiliz istihbaratı GCHQ elemanı, Guardian'a geldi, bodrum katına indiler ve üç Guardian çalışanının ellerinde döner matkapla Snowden dosyalarının bulunduğu hard diskleri parça pinçik etmelerini izlediler. Sızıntı basılamadı.
İngiliz hükümeti, internet dünyasında sızıntının eninde sonunda ortaya çıkacağını bilmiyor muydu? Elbette biliyordu. Mesaj sembolikti:
"Benim ülkemde, benim istihbaratımı açığa çıkaramaz, bunu basın özgürlüğü kılıfına sokamazsın." Bazıları Can Dündar'ın BBC'nin ünlü HardTalk şovunda, sunucu tarafından destek bulmamasını garipsese de normalde Batı'da bu işler böyle yürüyor. Ancak sızıntıyı yapan kendilerinden olmayınca da işte Can Dündar gibi Alman ve Fransız saraylarında ağırlanıp, bir ödül gecesinden diğerine koşturuluyor.
Basına yansımayan bir diğer soru, mahkemeleri Erdoğan yönetiyorsa, Dündar'ın nasıl serbest bırakılıp ülkesinden elini kolunu sallayarak kaçabildiği üzerineydi.
Dündar yine lafı dolaştırsa da Anayasa Mahkemesi'nin Dündar kararı (günahı mı demeliydim?) hâlen hafızalarda...
Sunucu, bir de Can Dündar'ın haber kaynağının ana muhalefet partisi yöneticisi olduğunu ve yine Dündar'ın darbeden bir hafta önce Cumhuriyet'teki görevini bırakıp yurtdışına kaçtığını bilseydi, daha neler sorardı acaba?...