Prof. Ahmet Rasim Küçükusta, "Adamın Biri Doktora Gitmiş... Gidiş O Gidiş!" isimli bir kitap yazmış. Zaten başlıktan, konunun ne olduğunu anlıyorsunuz: Modern tıbbın eleştirisi. Tıp kongrelerini, sempozyumlarını finanse eden ilâç endüstrisi. Tıbbi araştırmalar da ancak onların sponsorluğunda gerçekleşebiliyor. Bu yüzden, Küçükusta, doktorların, hastaya, olur olmaz ilâç yazdığını iddia ediyor. Küçükusta'ya göre, "Yeni ilâçlar verebilmek için uydurma hastalıklar geliştiriliyor; aslında birçok hastalığın şifasının tabiatta olduğu görmezden geliniyor." Çok ilgi çekici bir kitap; tavsiye ederim. (Hayykitap)
Sabah gazetesi yazarlarından, sinema eleştirmeni Atilla Dorsay'ın Rıza Kıraç ile yaptığı söyleşi "Sinemayı Yazan Adam" başlığı ile kitaplaştırıldı. (Say Yayınları) Kitabı okuyanlar, Atilla Dorsay'ın renkli hayatını paylaşıyor; Dorsay'ın ağzından yaşanmış bir tarihi öğreniyor. "Sinemayı Yazan Adam" kitabında, aynı zamanda, medyadaki değişimi, gelişimi de bulmak mümkün.
Arada sırada Sefa Önal'la konuşuruz. Bir ay kadar önce, hayatını sanattan kazanıp da, bugün mağdur durumda olanlara devletin sahip çıkmadığını yazmıştım. Televizyonda oynayan eski filmlerden telif parasını, sadece yapımcı alıyor; yönetmen ya da senariste bir pay düşmüyor. Sefa Önal, Yasemin Arpa ile söyleşi sonucu ortaya çıkan "Ne Kadar Gamlı Bu Akşam Vakti" isimli kitabını bana verdi. (Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları) Gerçekten de, devletin sahip çıkmadığı sanatçılar açısından, gamlı akşamlar yaşanıyor. Kitapta ise, Sefa Önal'ın iş sıkışıklığı yüzünden bir gecede bitirdiği senaryoların hikâyesi, sahne ışıkları altındaki o koşuşturmalı yıllar anlatılıyor. Türk sinemasının ayda ortalama 20 film çektiği "Altın çağ." Bu filmlerde emeği geçenlerin pek çoğu, hayattan yavaş yavaş elenirken, maddi sıkıntılarla boğuşuyor. Başta Başbakan Tayyip Erdoğan, Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay olmak üzere, yöneticilerimiz uyuyor mu? Hiç değilse, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, sanatsever kişiliğiyle duruma el koyamaz mı?